De zwartwit-wereld van een activist

Zo ook de heer Quincy Gario. Hij schokte de wereld om direct na de ramp met het Maleisische vliegtuig en de gepaste reactie van onze minister-president Mark Rutte te moeten tweeten dat witte levens blijkbaar meer waard zijn dan bruine levens. Een volslagen onzinnige opmerking, die hij onder druk van de reacties op social media gauw weer van twitter heeft gehaald.

In een in de haast gepubliceerde verklaring van de heer Gario stelde hij dat het misschien onhandig geformuleerd was, maar hij het ogenschijnlijke gebrek aan empathisch vermogen van de premier aan de kaak wilde stellen. Een woord en een link naar de spanningen in Gaza dat hij voor het gemak van oud-premier Van Agt had geleend.

In diezelfde verklaring uit de heer Gario de wens dat men voortaan met dezelfde passie die nu richting hem wordt getoond, ook zo kan meeleven met elk slachtoffer van geweld ongeacht huidskleur, geloof of nationaliteit. Ik heb de verklaring van de premier gezien, en naar mijn mening was dat nu net wat de eerste minister deed. Medeleven betonen ongeacht huidskleur, geloof of nationaliteit. Er zaten namelijk ook niet-blanken aan boord, evenals niet-christenen. Het was de heer Gario, die meende er een racistisch sausje over te moeten gooien.

De spanningen in Israel en Gaza zijn betreurenswaardig en iedere dode is er 1 teveel. De heer Gario heeft dan wel empathie met Palestijnse zijde, maar je hoort van hem geen medeleven als het gaat over de oorzaak van deze schermutseling namelijk de ontvoering van en moord op drie Israëlische tieners.

Als Israel niet zou beschikken over hun IJzeren koepel dan zouden er aanmerkelijk meer slachtoffers aan Joodse zijde te betreuren zijn geweest dan de ene die tot nu toe viel als gevolg van de meer dan 1100 raketten die door Hamas en de Islamitische Jihad zijn afgevuurd. Een uitzichtloos conflict en nogmaals iedere dode is er 1 te veel, maar om ook hier weer te spreken over witte en bruine levens (zoals in zijn verklaring staat) getuigt toch van een soort obsessie of op z’n minst tunnelvisie.

In ieder geval heeft deze beroepsactivist, die boude uitspraken nooit heeft geschuwd, met zijn laatste tweet ieder fatsoen met voeten getreden en zichzelf gediskwalificeerd als serieuze gesprekspartner als het gaat om racismebestrijding in Nederland.