Wat hij doet is waarschijnlijk niet wat je zou verwachten.
Wat zou jij doen als je meedeed aan een show op tv, en vervolgens tienduizenden euro’s won? Welverdiend op vakantie gaan? Een nieuwe auto kopen? Of misschien zet je het wel op een spaarrekening, om er later wat mee te doen. Maar zelfs dan is het leuk om toch op zijn minst eens een keer lekker uit eten te gaan.
Dat laatste is helaas zeker niet voor iedereen weggelegd. In Chicago-West bijvoorbeeld, waar een groot aantal mensen al blij mag zijn als ze überhaupt iets te eten krijgen. Vooral daklozen hebben het, uiteraard, soms erg lastig. Maar daar brengt de eigenaar van Turkey Chop Gourmet Grill al sinds 2012 graag een verandering aan toe. Op maandagmiddag sluit hij de deuren voor normale klanten, en kunnen hulpbehoevenden bij hem aanschuiven. Gratis en voor niets.
Maar daar houdt het niet op. Zijn vrijgevigheid is zeer lovenswaardig, maar hij is niet de eerste restauranteigenaar die zoiets doet. Deze man heeft namelijk nog een groter doel met zijn restaurant: het doorbreken van een theorie. De food desert theory zegt namelijk dat het in armere gebieden ook lastiger is om voedzaam eten te vinden. Zulk gezond eten is duurder, wat de meesten daar niet kunnen betalen. Dit heeft tot gevolg dat daar enkel goedkope, ongezonde restaurantjes zullen openen. Dus de eigenaar van dit restaurant probeert die theorie ongelijk te laten hebben. Hij serveert niet per se ontzettend gezond voedsel, of alleen maar biologische gerechten. Maar hij vermijdt wel de ‘typisch ongezonde’ happen zoals hamburgers met bacon. In plaats daarvan serveert hij dingen als burgers met gegrilde vis (géén gefrituurde). En het slaat aan: zijn restaurant is een groot succes.
Maar de waarheid is dat hij er niet bepaald winst mee maakt. Het blijft een arme wijk, en hij kan de prijzen niet te hoog maken. Vooral de gratis maandagmiddag hakt er uiteraard stevig in: zo’n 2000 dollar moet hij elke maand zelf inleggen. Maar toen werd hij zelf eens beloond.
Het tv-programma Guy’s Grocery Games nodigde hem en enkele andere chefs uit om het tegen elkaar op te nemen. De hoofdprijs? 36.000 dollar. En zijn gerechten sloegen ook daar aan, waarna hij met de prijzenpot naar huis ging. En het is al zeker waar het geld naar gaat. Niet een luxe vakantie, een auto, of zelfs een renovatie van het restaurant. Nee: al dit geld zal hij gewoon, zo lang als het gaat, blijven stoppen in het voeden van minderbedeelden in zijn stad. En daarmee bewijst hij werkelijk de barmhartige Samaritaan van die plek te zijn.
In dit artikel
