Er is al wat meer bekend van de terrorismeverdachten die gisteren zijn opgepakt. Vijf van de zeven zijn geïdentificeerd. Ze komen allemaal uit Arnhem (eentje uit Vlaardingen) en drie van de zeven hebben zelfs een keer geprobeerd om naar Syrië te reizen om IS te helpen. Ze zijn daarvoor veroordeeld. Blijkbaar konden ze alsnog een terroristische aanslag plannen. De politie en de inlichtingendiensten hebben niet voor niets hun werk gedaan en hadden hen allang in het vizier. Hardi N. (34), Amir (18), Nadeem S. (26), Wail el A. (21) en als laatst Morat M. (21) degene die eerst in Arnhem woonde en nu in Vlaardingen.
N. werkte tot zijn arrestatie als vreemdelingenbewaarder bij justitie. Hij is gescheiden, heeft een dochter van zes en had schulden toen hij uit de gevangenis kwam. Tijdens de rechtszaak zei hij zich nooit bij een strijdgroep te willen aansluiten. "Ik ben gelovig, maar niet radicaal. Radicalen zien me als een afvallige omdat ik voor de overheid werk. Ik was niks geks van plan."
N. wordt na zijn veroordeling behandeld voor een posttraumatische-stressstoornis. Volgens de reclassering ging N. in 2016 twijfelen over zijn kennis en strenge opvattingen over het geloof. Hij gaf aan zich opnieuw te willen verdiepen in de islam om zo "als het ware opnieuw te beginnen". De reclassering heeft N. daarop geholpen aan een theologisch deskundige, met wie hij wekelijks een gesprek had.
Dit is een van de verhalen van de verdachten en het gaat ongeveer net zo bij de andere mannen. Streng gelovig, maar niet per se radicaal. Dat is hoe men zichzelf omschrijft, of hun familie. Maar het probleem ligt natuurlijk bij het feit dat men zichzelf helemaal niet ziet als radicaal. Dit is voor hen iets dat normaal is om te doen als je een goede gelovige bent. Er is voor hen dus niets radicaals aan. Er is dus een taalspel gaande met verschillende regels, of verschillende taalspelen door elkaar heen.
Zo
stelt de moeder van de 18-jarige Amir dat hij niet radicaal zou zijn:
"Ze zeiden niet waarvoor ze kwamen en namen Amir mee. Ik heb geen idee waar hij is." De van oorsprong Poolse vrouw heeft nooit vermoed dat haar 18-jarige zoon zich met
terrorisme bezighield, zegt ze.
Vroeger ging hij naar de moskee, nu niet meer. "Hij is niet geradicaliseerd. Hij wilde wel een goede gelovige zijn." Amir heeft zijn moeder ook nooit laten merken dat hij negatief staat tegenover de Nederlandse samenleving. Amirs vader is van oorsprong Egyptisch, vertelt de vrouw.
Lees via de link hierboven vooral de andere verhalen, het is interessant om te lezen.
