Het is weer verkiezingsdag in Nederland, en zoals altijd
gaat het niet alleen over wie er wint, maar ook over wie er thuisblijft. Regen
kan vandaag misschien een paar mensen van de stembus weghouden, maar het echte
probleem gaat dieper dan een natte jas of een vergeten stempas. Een groeiende
groep Nederlanders kiest er structureel voor níét te stemmen — niet omdat ze
lui zijn, maar omdat ze het vertrouwen in de politiek zijn kwijtgeraakt. “Rond de
Tweede Kamerverkiezingen hebben we een
opkomstpercentage van rond de 80 procent,” zegt Floris Vermeulen, hoogleraar
stedelijke politieke ongelijkheid aan de Universiteit Twente. “Dat is een
signaal dat heel veel mensen zich betrokken voelen bij de politiek.” Toch
betekent dat ook dat één op de vijf níét gaat stemmen. En binnen die groep
lopen de redenen flink uiteen — van praktische obstakels tot een diepgeworteld
wantrouwen in het hele systeem.
Regen is niet de boosdoener
Volgens onderzoeker Josje den Ridder van het Sociaal en Cultureel Planbureau
heeft het weer maar een minieme invloed. “Het zijn vaak ook mensen die geen
interesse in de politiek hebben of niet goed weten op welke partij ze moeten
stemmen.” En wie al twijfelt, is sneller uit het veld geslagen door iets
simpels als een regenbui: “En als het dan regent, als je al twijfelt om te
gaan, dan houdt alles wat een drempel is je tegen om te stemmen.” In breder
verband, zegt ze, “blijkt dan dat weer een hele kleine bijdrage levert aan een
lagere opkomst.”
🟦 Als Frans Timmermans premier wordt, gaan de grenzen verder open en wordt Nederland nóg sneller onherkenbaar. Hij gelooft niet in nationale identiteit, niet in begrenzing, en al helemaal niet in remigratie.
👉 Teken daarom nú de petitie tegen kabinetsdeelname van Frans Timmermans. Wie zijn de structurele niet-stemmers?
Naast die praktische redenen is er ook een groep niet-stemmers die er
principieel voor kiest om thuis te blijven — bijvoorbeeld uit religieuze
overtuiging. Maar de zorgwekkendste ontwikkeling is die van de structurele
afhakers.
Vermeulen verklaart tegen EenVandaag: “Ongeveer 10 procent
daarvan haakt structureel af.” Het gaat vaak om jongeren, mensen met een
migratieachtergrond of praktisch opgeleiden. “Ze voelen zich minder
vertegenwoordigd in de politiek. En dat heeft voor een deel te maken met de
afstand die zij voelen tot de politiek.”
De kloof tussen burger en politiek
Zo ontstaat een vicieuze cirkel van wantrouwen en onverschilligheid. “Ze hebben
veel wantrouwen, ze hebben het gevoel dat de politiek niet naar hen luistert,”
zegt Vermeulen. En wie zich niet gehoord voelt, ziet stemmen al snel als iets
zinloos. Het resultaat is een scheve verdeling van wie wél en wie níét meedoet.
“Er zit dus wel heel veel ongelijkheid in de opkomst, waar de kleinere
factoren, zoals het weer, verder geen invloed op hebben.”
🟥 Timmermans wil doorgaan op de ingeslagen weg - met meer migratie, meer woke-beleid, meer onveiligheid. Maar wij zeggen: STOP.
👉 Teken de petitie tegen zijn premierschap - voor je kinderen, je buurt, je Nederland.