Bloedbad bij ABN AMRO: Nieuwe Franse topvrouw zet het mes erin en schrapt 5200 banen - ‘Alles voor de winst!’

Binnenland•25 nov , 14:00

De inkt van het arbeidscontract van de nieuwe Franse topvrouw Marguerite Bérard is nog niet droog, of ze laat direct zien waarom ze is binnengehaald: om ijskoud te saneren. ABN AMRO, de bank die ooit door de belastingbetaler van de ondergang moest worden gered, heeft dinsdag een sociale bom tot ontploffing gebracht. In de komende jaren wordt het personeelsbestand met maar liefst 5200 voltijdsbanen ingekrompen. Duizenden hardwerkende Nederlanders worden bedankt voor bewezen diensten en mogen wieberen. De reden? De bank moet "winstgevender" worden. Het is het kille gezicht van het grootkapitaal: de aandeelhouder lacht, het personeel huilt.

Het wordt gepresenteerd als een "nieuwe strategie", maar in feite is het oude wijn in nieuwe zakken. Snijden in de kosten om de winstcijfers op te pompen. Eind 2023 werkten er nog zo'n 22.000 mensen bij de bank. Als Bérard klaar is met haar sloopwerkzaamheden in 2028, is bijna een kwart daarvan verdwenen. Het is een kaalslag van jewelste die de ruggengraat van de bank - het personeel dat de klanten helpt - breekt.

De feiten: Een ongekende ontslaggolf

De krimp: Netto 5200 voltijdsbanen (FTE) verdwijnen voor 2028.
De huidige stand: Dit jaar zijn er al 1000 banen geschrapt, er moeten er dus nog ruim 4000 uit.
De methode: De bank hoopt de helft op te lossen via 'verloop' (mensen die weggaan niet vervangen), maar gedwongen ontslagen zijn niet uitgesloten.
De verkoop: Dochterbedrijf Alfam (persoonlijke leningen) wordt verpatst aan de Rabobank.
Het excuus: "Kosten verminderen en winstgevender worden."

"Gedurfde strategie" of lafheid?

Topvrouw Bérard noemt het in het persbericht een "gedurfde strategie". Laat me niet lachen. Wat is er gedurfd aan het ontslaan van mensen? Dat is de makkelijkste, meest luie manier van managen die er bestaat. Een kind kan de was doen: je zet een streep door de loonkosten en voilà, je winst stijgt op papier. Gedurfd zou zijn om te investeren in betere service, om weer kantoren te openen in de dorpen waar ABN is vertrokken, om de klant weer centraal te stellen.

Maar nee, Bérard kiest voor "duurzame en winstgevende groei". Let op dat woordje 'duurzaam'. In de corporate wereld betekent dat tegenwoordig: we geven miljoenen uit aan diversiteits-cursussen, groene projectjes en ESG-rapportages (om Brussel te plezieren), en we bezuinigen op het gewone personeel.

De bank wil een "persoonlijke bank in de digitale tijd" zijn. Dat is marketingpraat voor: "U mag alles zelf doen via een app, want we hebben de medewerkers die u konden helpen ontslagen."

De staat als aandeelhouder kijkt toe

Vergeet niet: de Nederlandse staat is nog steeds grootaandeelhouder van ABN AMRO. Wij, de burgers, hebben deze bank gered toen ze failliet gingen door hun eigen grootheidswaanzin. En wat krijgen we terug? Een bank die zijn maatschappelijke functie verwaarloost, de service uitkleedt en nu duizenden mensen op straat zet.

Het verkopen van dochter Alfam aan de Rabobank past in hetzelfde plaatje: cashen en verschralen. De bank wordt uitgekleed tot op het bot, zodat er straks een mooi pakketje ligt voor de aandeelhouders en de bonussen van de top.

🟦 De grote bedrijven en de politiek spelen onder één hoedje: winstmaximalisatie voor de elite, onzekerheid voor de werknemer. DDS is de enige die kritisch blijft op deze banencarrousel en uitverkoop van Nederland. Steun onze onafhankelijke journalistiek. 👉 Maak direct een bedrag over naar NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media.

Verloop is ook pijn

De bank zegt dat de helft via "verloop" gaat. Dat klinkt zacht, maar dat is het niet. Het betekent dat als je collega met pensioen gaat of een andere baan vindt, zijn of haar werk op jouw bordje erbij komt. De werkdruk voor de achterblijvers zal exploderen. Het is een recept voor burn-outs en stress.

Maar daar zal mevrouw Bérard in haar directiekamer weinig last van hebben. Zij kijkt naar de spreadsheets en ziet groene cijfers.

De menselijke maat is weg

ABN AMRO kiest met deze stap definitief voor het grootkapitaal en tegen de menselijke maat. 5200 gezinnen gaan de onzekerheid in. En dat in een tijd waarin het leven al duur genoeg is.

Het is te hopen dat de vakbonden en de politiek (voor zover die nog wakker zijn) hier voor gaan liggen. Een bank die miljardenwinsten maakt, heeft geen enkele morele grond om duizenden mensen te ontslaan.

🟥 Ze saneren bedrijven, ze saneren de zorg en ze saneren onze waarden. Alles moet wijken voor efficiëntie en geld. Ook de bescherming van het leven wordt gezien als een kostenpost. Wij strijden voor een samenleving waar de mens telt, niet de winst. Doe mee. 👉 Teken HIER de petitie en laat je horen.