Lachwekkend: ‘Robot’ Jetten wint Thorbeckeprijs terwijl Martin Bosma genegeerd wordt - Het feestje van het kartel is compleet!

Terwijl Nederland zucht onder de crises die door D66 zijn veroorzaakt, staat de grachtengordel te klappen voor hun ideale schoonzoon. In perscentrum Nieuwspoort, het hol van de leeuw, kreeg Jetten het beeldje overhandigd. De jury durft met droge ogen te beweren dat hij zich heeft ontwikkeld tot een "aantrekkelijk, wervend en vertrouwenwekkend politicus". Vertrouwenwekkend? Voor wie? Voor de lobbyisten van de windmolenindustrie misschien, maar niet voor de gewone Nederlander die zijn energierekening niet meer kan betalen.

Het juryrapport leest als een hagiografie van een heilige. Jetten zou zorgen voor "eerlijkheid, onbevangenheid en vrolijkheid". Laat me niet lachen. Rob Jetten is de man die met een glimlach vertelt dat we miljarden moeten uitgeven aan klimaatdoelen die niets opleveren. Hij is de man die, samen met het CDA, de formatie gijzelt en de grootste partij van Nederland (de PVV) buitenspel zet.

Dat noemt de jury "verbindend". In de echte wereld heet dat arrogantie. De 'vrolijkheid' van Jetten is het masker van de macht. Het is de glimlach van de beul die je vertelt dat de strop van gerecycled hennep is gemaakt, dus dat het goed is voor de planeet.

En dan Martin Bosma. Zoals zelfs Alexander Pechtold vanochtend moest toegeven: Bosma is de horse whisperer van rechts, de man met de mooiste zinnen en de scherpste humor. Dat hij genegeerd is, bewijst dat deze prijs niets met welsprekendheid te maken heeft, maar alles met deugen. Je krijgt de prijs alleen als je het juiste partijkaartje hebt.

Jetten zegt in zijn dankwoord dat hij geïnspireerd is door Hans van Mierlo, die geloofde dat politiek "opener, nieuwsgieriger en menselijker" kan. Wat een gotspe. D66 is onder leiding van Kaag en Jetten verworden tot de meest gesloten, dogmatische en onmenselijke partij van het Binnenhof. Ze sluiten uit, ze drammen door en ze luisteren naar niemand behalve naar Brussel en het World Economic Forum.

Van Mierlo zou zich omdraaien in zijn graf als hij zag wat er van zijn partij is geworden: een technocratische machine die de democratie gebruikt om de wil van de minderheid op te leggen aan de meerderheid.

Rob Jetten mag zijn prijsje op de schoorsteenmantel zetten. In de Haagse bubbel zullen ze hem op de schouders slaan. "Goed gedaan, Rob!" Maar buiten die bubbel, in het echte Nederland, wordt er meewarig gelachen.

Wij weten wel beter. Welsprekendheid gaat over de waarheid spreken. En dat is iets wat Rob Jetten allang verleerd is. Deze prijs is het zoveelste bewijs dat de kloof tussen de politiek en de burger onoverbrugbaar is geworden. Zij vieren feest, wij betalen de rekening.