Herdenking Pim Fortuyn: Nederland vergat zijn les

Fortuyn waarschuwde voor de multiculturele illusie, voor de uitholling van de nationale identiteit, voor de verstikkende kliek van bestuurders en media. En wat heeft Nederland daarmee gedaan? De elite ging vrolijk verder. De grenzen bleven open, de islamisering versnelde, het partijkartel werd alleen maar machtiger. Zijn visie op integratie, veiligheid, nationale trots en politieke transparantie is actueler dan ooit.

Politiek correcte partijen die hem ooit demoniseerden, doen nu alsof ze hem waarderen — maar enkel omdat zijn populariteit na zijn dood onmiskenbaar werd. Ondertussen worden burgers die vandaag dezelfde zorgen uiten nog steeds weggezet als “extreem”, “gevaarlijk” of “populistisch.” Precies de houding die Fortuyn fataal werd.

De herdenking vandaag is een pijnlijk contrast met de politieke realiteit. Rutte en co. zwijgen. De NPO kijkt weg. En links Nederland? Die praat liever over "verbinding" dan over gerechtigheid.

Wie vandaag spreekt over vrijheid van meningsuiting, burgerparticipatie of nationale trots, staat op de schouders van Fortuyn. En toch worden diezelfde thema’s weggelachen, weggestemd of gecanceld. De ware erfenis van Fortuyn is geen museumstuk, maar een oproep tot actie. Tot herstel van democratie. Tot erkenning van het volk als baas in eigen land.

Dat zijn gedachtegoed vandaag nog steeds zo controversieel is, bewijst hoe hard het nodig is. Fortuyn was zijn tijd ver vooruit, en de elite heeft er alles aan gedaan om dat te onderdrukken. Dat maakt deze herdenking geen ritueel, maar een aanklacht.

Er zijn helden die we nooit mogen vergeten. Pim Fortuyn was zo'n held. En zolang zijn visie niet de norm is, blijven wij vechten voor wat hij achterliet.