Kabinet geeft ME zwaardere wapens na ‘rechtse’ rellen – maar bij klimaatgekkies blijft het bij thee

Volgens demissionair minister Foort van Oosten is de maatregel nodig na de zogenoemde “extreemrechtse rellen” in Den Haag van 20 september. Daar zouden agenten zijn belaagd en moest de politie volgens hem “met lege handen” toekijken.

Maar laten we eerlijk zijn: dit is niet alleen een veiligheidsmaatregel. Dit is politiek. Dit is framing. De overheid grijpt rellen van “rechts” aan om nóg meer bewapening, nóg meer macht en nóg meer controle te rechtvaardigen.

Wie de afgelopen jaren heeft opgelet, ziet het patroon. Zodra het gaat om demonstranten die boos zijn over migratie, woningnood, overheidsfalen of de EU, wordt er meteen geroepen: “extreemrechts!” Zodra het om klimaatactivisten of pro-Palestina-demonstranten gaat, blijven politie en politiek opvallend mild.

Extinction Rebellion blokkeert wegen, richt enorme schade aan, verstoort dagelijks het leven van burgers - maar wat doet de overheid? Thee en koekjes op de A12. Dezelfde overheid die bij een demonstratie van “verkeerde” burgers meteen waterkanonnen met traangas wil inzetten.

Dubbele moraal in zijn puurste vorm.

De minister verklaarde op NPO 1 dat hij “emotioneel werd” van de beelden van Den Haag. Een opmerkelijke uitspraak voor een bewindvoerder die maandenlang zweeg over de vernielingen, bedreigingen en antisemitische leuzen bij pro-Palestina-demonstraties. Toen er in Amsterdam Israëlische vlaggen werden verbrand, was de emotie ineens ver te zoeken.

Het is precies dat selectieve verontwaardigde gedrag dat het vertrouwen in de overheid vernietigt. Als de rellen van “rechts” komen (in dit geval ging het gewoon om hooligans), wordt de ME uitgebreid met zwaardere middelen. Als de chaos van “links” komt, wordt er gepraat over “recht op protest” en “begrip voor emoties”.

De politie hoort neutraal te zijn. Maar wie goed kijkt, ziet dat de ME steeds vaker wordt ingezet als politiek wapen. Boze boeren, bouwers of ouders die protesteren tegen kabinetsbeleid, krijgen harde charges. Klimaatactivisten daarentegen, die dagenlang snelwegen blokkeren, worden met fluwelen handschoenen aangepakt.

Dat verschil is geen toeval. Het is beleid. Het past in een overheid die het volk in twee kampen deelt: de “goede” demonstranten die het regeringsnarratief versterken, en de “slechte” burgers die het ter discussie stellen.

En nu gebruikt men zogenaamd “rechtse rellen” (nogmaals: eigenlijk gewoon rellen van hooligans die door de achterlijke organisatie van de demonstratie van Els Rechts welkom geheten werden bij het gedoe) als excuus om de politie verder te militariseren. Meer macht voor de staat, minder ruimte voor burgerprotest.

Het idee om traangas in waterkanonnen te mengen klinkt als iets uit autoritaire regimes. Niet als iets wat past in een vrije samenleving. Het is geen bescherming van orde, het is een signaal: blijf thuis, spreek je niet uit, of we spuiten je weg.

De overheid doet alsof dit allemaal noodzakelijk is om “geweld tegen agenten” te voorkomen. Maar iedereen weet: de ME kan al uitstekend optreden als dat nodig is. Dit gaat niet om veiligheid, dit gaat om macht - en om angst zaaien bij burgers die niet meegaan met het officiële verhaal.

Waar was die zogenaamd “emotionele” Van Oosten toen klimaatactivisten maandenlang snelwegen blokkeerden? Waar was die daadkracht toen tienduizenden mensen niet naar hun werk konden omdat een stel radicalen zich aan het asfalt vastlijmde? Toen stonden politie en politiek te glimlachen voor de camera.

Diezelfde politie die nu zwaarder bewapend wordt tegen “extreemrechts” durft amper een vinger uit te steken naar Extinction Rebellion. De boodschap is duidelijk: links mag alles, rechts mag niets.

Wat zich hier afspeelt, is geen veiligheidsbeleid. Het is een ideologisch gestuurd programma waarin de overheid steeds openlijker laat zien aan welke kant ze staat. De staat vertrouwt haar burgers niet meer - en dat is levensgevaarlijk.

De uitbreiding van de ME is niet bedoeld om geweld te voorkomen, maar om kritiek te ontmoedigen. Wie zich verzet tegen het beleid, wordt neergezet als extremist en krijgt straks traangas in zijn gezicht.