De Kalverstraat: ooit het bruisende hart van Amsterdam, nu letterlijk een open riool vol knaagdieren. Ratten krioelen tussen patatbakjes, kauwen kabels kapot en laten hun uitwerpselen achter op de stoep. Horecaondernemers zijn radeloos, bewoners lopen gillend weg. En wat doet de gemeente? Preventiecampagnes. Je leest het goed: terwijl het centrum van onze hoofdstad steeds meer begint te lijken op een middeleeuws pestnest, beperkt Amsterdam zich tot 'voorlichting'. Ondertussen rennen de ratten ongehinderd door de Voetboogstraat en Kalverstraat – zelfs overdag, voor iedereen zichtbaar.
Horeca kapot, maar gif is verboden
„Ze hebben de snoeren van mijn biertap kapot geknaagd.” Het is geen grap, maar de harde realiteit voor horecaondernemer Willy White. Zijn zaak wordt geteisterd door ratten die binnenkomen zonder uitnodiging en tussen de gasten doorlopen. Klanten slaan op de vlucht. De schade? Groot. De oplossing? Geen.
Want gif gebruiken mag niet meer. En een kat houden om ratten weg te jagen is verboden volgens de horecaregels, want dat zou “onhygiënisch” zijn. Alsof een zwetende cafékat erger is dan een horde ratten die je drankvoorraad onderpist.
🟦 DDS krijgt geen cent van de overheid of het kartel. We leven van donaties van trouwe lezers zoals jij.
👉 Doneer via https://dds.backme.org – dan krijg je ook nog eens elke dag een exclusieve column in je inbox.
Of doneer via: NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media Amsterdam als afbraakstad
De rattenplaag is symptomatisch voor wat er misgaat in Amsterdam. Onder het motto “duurzaamheid” en “preventie” wordt elke daadkracht uit het bestuur gesloopt. Er wordt niet opgetreden, er wordt gepraat. En ondertussen verandert het stadscentrum in een vervallen, onveilige plek vol overlast, afval, toeristische drukte en ongedierte.
Volgens bewoner Peter Hamilton staren “twaalf ratten je aan” bij de vuilnisbak tegenover de stroopwafelwinkel. Je hoeft geen stadsbioloog te zijn om te snappen dat dit geen leefbare situatie meer is.
De gemeente doet... niets
Natuurlijk erkent de gemeente dat er “overlast” is. Maar wat doet men? Vallen plaatsen? Professionele bestrijding? Vergif inzetten? Nee hoor.
“We zetten in op preventie,” aldus de gemeente.
“Voorlichting aan bewoners en ondernemers.”
Voorlichting. In een stad waar de tegels letterlijk onder de rattenkeutels zitten.
En dan durven ze te zeggen dat het “ook aan ondernemers en bewoners is” om hun verantwoordelijkheid te nemen. Ondernemers die al wanhopig hun stegen schoonmaken, staalwol in de gaten duwen en dagelijks klanten zien wegvluchten.
Tijd om in te grijpen – met harde hand
Het is heel simpel: de gemeente Amsterdam faalt keihard. Deze rattenplaag is geen natuurverschijnsel, het is het gevolg van beleid. Laks, ideologisch, anti-actie beleid.
- Geen gif, geen echte bestrijding.
- Wel een overdaad aan afval door toerisme en gebrekkige vuilophaal.
- En nul steun voor de middenstand die kapotgaat aan de overlast.
Wat nodig is? Geen “ratteneducatie”, maar rattenuitroeiing. Vallen, gif, kat – het maakt niet uit. Er moet ingegrepen worden.
🟥 Als jij wilt dat DDS blijft bestaan – als tegenmacht tegen de linkse media en de bestuurlijke puinhoop in steden als Amsterdam – dan hebben we jouw steun nú nodig.
👉 Doneer via https://dds.backme.org of via:
NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media
Help ons dit soort misstanden te blijven onthullen. Vrijheid is niet gratis. Want als dit het Nederland van de toekomst is – vol afval, ratten, onveiligheid en bestuurlijke lafheid – dan moeten we keihard op de rem trappen. En opruimen. Letterlijk én figuurlijk.
Ask ChatGPT