Dit is Nederland anno 2025. Een 73-jarige weduwe, die al 15 jaar lang dagelijks zorg draagt voor haar dieren, wordt door de gemeente Oss bruut de wacht aangezegd. Ina van Lieverloo verliest mogelijk haar dierenweide met zeven schaapjes – haar houvast na het overlijden van haar man én, recent, haar dochter. En waarom? Omdat er ooit een huurcontract alleen op naam van haar man stond. De gemeente verschuilt zich achter bureaucratische regeltjes en zegt: wegwezen. Van troost naar dreigbrief
Sinds 2010 had Ina de weide in Oss in gebruik, nadat een eerdere plek ontruimd werd. Samen met haar man betaalde ze trouw de rekeningen en hield ze de dieren met liefde. Na zijn overlijden in 2020 stuurde haar dochter netjes een bericht naar de gemeente: Ina wil graag doorgaan. Geen reactie. Maar elk jaar kwamen wel gewoon de rekeningen binnen. Dus logisch dat Ina dacht: alles loopt door.
Tot ze begin dit jaar ineens een brief kreeg: “u moet binnen twee maanden vertrekken.” Vijf jaar ná het overlijden van haar man! Een onvoorstelbare klap voor iemand die die weide niet alleen als hobby ziet, maar als therapie en levenslijn.
Gemeente versus gezond verstand
Het meest schrijnende? Zelfs de organisatie die het terrein straks in beheer krijgt – de Landerij van Tosse – zegt dat Ina gewoon mag blijven. De schapen staan niemand in de weg. Er is geen plan met de grond. Er is geen bezwaar. Alleen de gemeente Oss houdt koppig voet bij stuk. Niet omdat het moet, maar omdat het kán.
Dit is hoe de overheid tegenwoordig met burgers omgaat: geen empathie, geen menselijkheid, alleen maar regeltjes en bureaucratische willekeur.
🟦 DDS geeft de stem aan gewone Nederlanders die kapotgemaakt worden door een kille overheid. Als jij vindt dat dit verhaal gehoord moet blijven worden, steun ons dan.
👉 Doneer via https://dds.backme.org of maak een bedrag over naar NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. De harde realiteit van de “participatiesamenleving”
Politici in Den Haag en lokale bestuurders als Dijsselbloem in Eindhoven of de ambtenaren in Oss praten graag over “participatie” en “maatschappelijk betrokken burgers”. Maar wanneer iemand daadwerkelijk verantwoordelijkheid neemt, zoals Ina die dag in dag uit voor haar dieren zorgt, wordt ze weggejaagd.
Zo ziet de realiteit eruit: burgers die hun nek uitsteken, worden gestraft. Daders en overlastgevers worden beschermd door verdragen, subsidies en opvang. Weduwen en gepensioneerden worden van hun laatste stukje geluk beroofd.
“Ze pakken mijn therapie af”
Ina zegt het zelf: dit gaat niet alleen om een hobby. Dit gaat om haar geestelijke gezondheid. Na het verlies van haar man en dochter zijn de dieren haar steun en toeverlaat. De plek waar ze elke dag komt, waar ze troost vindt en betekenis.
En juist dát wordt haar nu afgepakt. Door een kille gemeente die liever de regels volgt dan het hart.
Dit is onmenselijk beleid
Het verhaal van Ina laat zien wat er fundamenteel misgaat in dit land. De overheid is er niet meer voor de mensen, maar voor zichzelf. Terwijl criminelen, overlastgevende asielzoekers en bureaucraten worden ontzien, worden gewone Nederlanders zonder pardon aan de kant geschoven.
Dit is geen incident. Dit is het systeem.
🟥 Vind jij ook dat dit onmenselijke beleid moet stoppen? DDS legt de vinger op de zere plek – maar dat kan alleen met jouw steun. Help ons nú om dit vrije geluid overeind te houden.
👉 Ga naar https://dds.backme.org of doneer direct via: NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media.