Schokkend: bacterie in Utrechts drinkwater - Vitens waarschuwt 125.000 huishoudens

Vitens - het drinkwaterbedrijf dat verantwoordelijk is voor de regio - ontdekte de besmetting in de nacht van vrijdag op zaterdag. Het advies geldt voor grote delen van Utrecht, De Bilt, Bilthoven, Zeist, Bunnik, Bosch en Duin, Groenekan, Maarssen, Oud Zuilen, Tienhoven en Westbroek.

De besmetting werd aangetroffen in een drinkwateropslag in Utrecht, volgens Vitens vermoedelijk door een storing of lekkage waardoor bacteriën de installatie konden binnendringen.

Vitens haastte zich om te benadrukken dat het “niet gevaarlijk is voor gezonde mensen”. Maar dat zinnetje is weinig geruststellend als je weet dat tienduizenden mensen - waaronder ouderen, zieken en jonge gezinnen - nu hun drinkwater moeten koken alsof ze in een ontwikkelingsland wonen.

125.000 huishoudens zonder veilig kraanwater. In Nederland, in 2025.

Deze incidenten zijn geen toeval meer. Ze passen in een zorgwekkend patroon waarin de betrouwbaarheid van basisvoorzieningen steeds verder afbrokkelt. Het gaat niet alleen om drinkwater: we zien stroomstoringen, netcongestie, overvolle riolen, lekkende datacenters en een verouderde infrastructuur die nooit is voorbereid op de bevolkingsgroei en de overbelasting van ons land.

Toch blijft Den Haag zichzelf op de borst kloppen over “duurzaamheid” en “klimaatneutraliteit”, terwijl de basis - schoon water uit de kraan - niet meer gegarandeerd is.

Vitens, dat verantwoordelijk is voor miljoenen aansluitingen, heeft de laatste jaren herhaaldelijk gewaarschuwd dat de drinkwatervoorziening onder druk staat. Er zijn te weinig vergunningen om nieuwe bronnen aan te boren, de waterkwaliteit van rivieren daalt door stikstof en landbouwvervuiling, en het netwerk zelf is verouderd.

Maar in Den Haag heeft niemand haast. Terwijl miljarden verdwijnen naar klimaatprojecten en “natuurherstel”, blijven de waterbedrijven met kapotte leidingen, te lage waterstanden en bureaucratische obstakels zitten.

De prioriteiten liggen bij stikstofregels en CO₂-reductie, niet bij iets simpels en vitaals als betrouwbaar drinkwater.

Wat zich nu in Utrecht afspeelt, is een harde wake-upcall. We leven in een land dat ooit symbool stond voor orde, veiligheid en vooruitgang - en dat nu burgers vraagt hun water te koken omdat de basis niet meer functioneert.

De overheid mag dan zeggen dat het “voorzorg” is, maar het feit dat zoiets überhaupt nodig is, zegt genoeg. De onderhoudsplicht van de staat - bescherming van volksgezondheid en infrastructuur - is ingeruild voor symbolisch beleid en politieke windowdressing.

Als burgers in 2025 worden geadviseerd om hun kraanwater drie minuten te koken, dan is dat geen klein incident meer. Dat is een signaal dat het systeem rafelt.

Nederland loopt tegen zijn grenzen aan. De bevolking groeit explosief door massa-immigratie, de infrastructuur kraakt, en de overheid heeft de controle verloren over wat ooit vanzelfsprekend was: schoon water, betrouwbare energie, en genoeg woningen voor ons volk.

De besmetting in Utrecht is dus niet zomaar een technisch probleem. Het is een symptoom van bestuurlijke verwaarlozing. Vitens kan het lek dichten - maar de echte besmetting zit dieper: in de manier waarop Nederland wordt bestuurd.

Kortom: 125.000 gezinnen moeten nu water koken om zich te beschermen tegen een bacterie die er nooit had mogen zijn. De overheid zwijgt, de politiek kijkt weg, en de burger draait op voor een falend systeem. Welkom in Nederland anno 2025 - waar zelfs de kraan niet meer te vertrouwen is.