Adwo / Shutterstock.com

Van urn tot opgezette kat: Nederland verliest elk gevoel voor maat bij huisdieren

Binnenland05 okt , 12:30
Het klinkt onschuldig, bijna lief: Nederlanders die hun overleden huisdieren een waardig afscheid willen geven. Maar wie iets dieper kijkt, ziet een maatschappelijke trend die compleet is doorgeslagen. Wat ooit gewoon rouw was om een geliefd beestje, is veranderd in een emotionele industrie.
Uit een recente uitzending van Stand van Nederland blijkt dat tachtig procent van de huisdiereigenaren tegenwoordig kiest voor een echte uitvaart - compleet met kistje, bloemen en plechtigheid. Een kwart eeuw geleden was dat nog precies andersom.
En alsof dat nog niet genoeg is, groeit nu ook de groep die hun hond, kat of parkiet laat opzetten. Een opgezette labrador in de woonkamer als herinnering aan “de band die nooit sterft”. Het klinkt bijna als satire, maar het is pure realiteit.

Cijfers die tot nadenken stemmen

Twintig jaar geleden had Nederland ongeveer tien dierencrematoria. Vandaag zijn het er meer dan vijftig - en de sector groeit elk jaar. Er bestaan tegenwoordig zelfs dierenuitvaartcentra met aparte kamers voor afscheid, complete rouwbegeleiding en digitale condoleanceregisters.
De dood van een huisdier is natuurlijk verdrietig, maar de manier waarop we er nu mee omgaan zegt vooral veel over onszelf. We leven in een tijd waarin rituelen voor dieren belangrijker lijken geworden dan rituelen voor mensen. Een tijd waarin emotie economie is geworden.
🟦 DDS zegt wat anderen niet durven: Nederland verliest zijn realiteitszin. Vind jij ook dat gezond verstand weer terug moet keren in dit land? Steun ons dan. 👉 Doneer via https://dds.backme.org of maak een bedrag over naar NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media.

Een land dat rituelen zoekt omdat het houvast kwijt is

Deze trend is niet zomaar “liefde voor dieren”. Het is ook een symptoom van een samenleving die geen echte houvast meer kent. Waar vroeger geloof, gemeenschap of familie troost boden, zijn nu dieren en rituelen de vervanging geworden.
De behoefte aan “symboliek” is begrijpelijk - maar ook pijnlijk veelzeggend. We vullen het gemis van zingeving op met ceremonie. We zijn een land geworden dat meer rouwt om huisdieren dan om waarden.
En dat is precies waarom deze ontwikkeling zorgwekkend is: het is geen teken van empathie, maar van leegte.

De commercie wrijft zich in de handen

Waar gevoel groeit, volgt de markt. Crematoria, uitvaartcentra en zelfs taxidermiebedrijven adverteren inmiddels openlijk met pakketten: van “Eenvoudig afscheid” tot “Deluxe herinnering met portret”.
Het kost soms honderden euro’s - soms duizenden. En dat terwijl steeds meer Nederlanders moeite hebben om hun energierekening te betalen. Maar voor de overleden hond of kat is er wél een grafsteen, een rouwlint en een online gedenkpagina.
De dierenindustrie is big business geworden, niet alleen bij leven maar ook na de dood.

Tijd voor perspectief

Laten we eerlijk zijn: het is mooi om van dieren te houden. Ze bieden trouw, warmte en gezelschap. Maar als we dieren als mensen gaan behandelen, verliezen we het onderscheid tussen emotie en realiteit.
Een samenleving die massaal rituelen organiseert voor huisdieren, maar nauwelijks nog samenkomt voor nationale herdenkingen of menselijke solidariteit, is een samenleving die haar prioriteiten kwijt is.
🟥 Vind jij ook dat Nederland weer wat nuchterheid mag gebruiken - dat we weer leren wat echt belangrijk is? Help DDS om dat geluid te blijven laten horen. 👉 Steun via https://dds.backme.org of doneer direct via NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media.
Ga verder met lezen
loading
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten

Loading