Zonnepanelen blijken natuur- én mensonvriendelijk bij brand

Wat begon als een symbool van duurzaamheid, blijkt in de praktijk steeds meer een bron van chaos en risico. Splinters van brandende zonnepanelen dwarrelen neer in tuinen, weilanden, speeltuinen en woonwijken. De milieuvriendelijke toekomst, zo blijkt, is niet zo onschuldig als hij werd voorgesteld.

Alleen al in 2024 zijn er vijf gevallen geregistreerd waarin zonnepaneeldeeltjes zich massaal verspreidden na een brand. In 2023 gebeurde dat negentien keer. En de verwachting is dat dit aantal alleen maar zal stijgen, omdat het aantal daken met zonnepanelen nog altijd rap groeit.

Volgens Jeff Evertse van Veiligheidsregio Midden- en West-Brabant vormen de splinters op zichzelf geen acute gezondheidsdreiging, “maar het risico zit meer in snijwonden.” Over wie er verantwoordelijk is voor het opruimen van deze scherven, is niemand het eens. De overheid heeft geen duidelijke procedures – net zoals bij veel ander beleid rondom de “energietransitie”.

Uit het rapport blijkt pijnlijk duidelijk dat er geen nationale aanpak is voor het opruimen van zonnepaneelresten. Laat staan dat iemand verantwoordelijk wordt gehouden voor schade aan eigendommen, vee of het milieu. Er is simpelweg geen regelgeving.

Hoe is het mogelijk dat een technologie die zo massaal is uitgerold, zonder serieus doordacht veiligheidskader wordt toegepast? De Nederlandse burger mag straks letterlijk de scherven opruimen van een klimaatbeleid dat met ongekende haast en zonder nuchter verstand wordt doorgedrukt.

De situatie wordt nog nijpender in gebouwen waar chemicaliën, dierlijke oliën of andere brandversnellende stoffen aanwezig zijn. Zoals bij een recente brand in Dongen, waar zonnepaneelresten tot 18 kilometer verderop zijn aangetroffen. Stel je eens voor: scherpe resten op de fietsroute van je kind, of op het weiland van een boer. Wie draait er dan op voor de schade?

En waarom zijn gemeenten en provincies zo stil? Waarom horen we ministeries niet over de groeiende risico’s die verbonden zijn aan de zonnepanelenwoede?

Het gaat hier niet om een incidenteel ongeluk. Dit is een trend. Een rechtstreeks gevolg van top-down beleid dat blind op ‘duurzaamheid’ stuurt, zonder de gevolgen te overzien.

Het is de hoogste tijd dat de politiek zich afvraagt of de zonnepanelenhype nog houdbaar is. Het plaatsen van zonnepanelen op elk denkbaar dak mag dan goed klinken in Brussel, maar op straat betekent het vooral: onveiligheid, vervuiling en juridische puinzooi.

Zonder fundamentele koerswijziging krijgen we een toekomst waarin burger, boer en buitenmens opnieuw de dupe zijn van bureaucratische dwaasheid verpakt als ‘klimaatbeleid’.

Het is niet te laat. Maar het wordt tijd dat we het roer radicaal omgooien.