Amerikaanse diplomaat ontslagen om geheime relatie met dochter Chinese CCP-officier - dankzij Trump-order

De man in kwestie - Foreign Service Officer Daniel Choi - werd op verborgen camera betrapt, waarna hij zelf toegaf een verhouding te hebben verzwegen met een vrouw uit de absolute top van het Chinese regime. Dankzij Executive Order 14211, ondertekend door Trump, werd hij onmiddellijk op straat gezet.

En terecht. Want diplomatie gaat niet samen met geheime romantische lijntjes naar een totalitair regime dat bekend staat om spionage, onderdrukking en wereldwijde infiltratie.

De progressieve media proberen het al weg te zetten als “romantiek” of een onschuldig liefdesverhaal. Maar dit gaat veel verder dan een verboden romance. Dit is een strategische zwakte, een nationaal veiligheidsrisico, en een directe ondermijning van het vertrouwen in de diplomatieke dienst.

Je bent diplomaat. Je hebt toegang tot gevoelige informatie. En dan ga je stiekem daten met iemand uit de binnenste cirkel van de Chinese Communistische Partij? Dat is geen naïviteit. Dat is gevaarlijk, dom en onacceptabel.

De reden dat Choi überhaupt ontslagen kon worden? Executive Order 14211 - ingevoerd onder president Trump in januari 2025. Die order stelt dat overheidsfunctionarissen met veiligheidsgevoelige functies per direct verwijderd mogen worden bij elke vorm van belangenverstrengeling of geheime buitenlandse connecties.

Dankzij deze maatregel - waar Biden het nooit over had durven hebben - wordt er nu eindelijk opgetreden tegen het soort slapte en naïviteit dat onder vorige regeringen doodnormaal was.

Trump laat opnieuw zien: met duidelijke regels en lef kún je het kartel van buitenlandse invloedsmacht doorbreken.

Wat veel mensen niet willen horen, maar allang wéten: De Chinese Communistische Partij is niet zomaar een buitenlandse speler. Het is een regime dat systematisch:

Een relatie met de dochter van een CCP-topman is dan ook geen privékwestie, maar een open poort naar lekken, drukmiddelen en chantage. En wie denkt dat dit allemaal toevallig is, leeft in een sprookje.

De VS laat nu zien hoe het moet. Maar waar blijft de Nederlandse reactie op vergelijkbare kwesties? Waar blijft de controle op banden tussen Nederlandse ambtenaren, wetenschappers en buitenlandse regimes? Waarom wordt er niet opgetreden als lokale bestuurders nauwe banden onderhouden met islamitische stichtingen, Chinese belangenorganisaties of EU-lobbyclubs?

Het Westen wordt niet alleen bedreigd door tanks of raketten - maar door naïviteit, ideologisch wensdenken en diplomaten met zwakke knieën.