OM eist zware straf bij AZC-protest - maar extreemlinkse relschoppers altijd vrijuit

Goed zo? Misschien. Want geweld tegen politie is onacceptabel. Maar één vraag wordt steeds dringender: waarom geldt deze harde lijn alleen bij demonstraties van gewone burgers die opkomen voor hun wijk, hun veiligheid en hun leefomgeving?

Waar blijft diezelfde strenge toon bij klimaatrellen, anti-Zwarte Piet-geweld of linkse Antifa-demonstraties die in Amsterdam, Groningen of Utrecht tot vernielingen, mishandelingen of het blokkeren van complete infrastructuur leiden?

Het antwoord is pijnlijk duidelijk. Er is een dubbele maatstaf. En die wordt steeds zichtbaarder.

Op 25 september liep de spanning op in Doetinchem. De gemeenteraad besprak de komst van een tijdelijk AZC, maar de bevolking had er schoon genoeg van. Niet voor het eerst, en zeker niet voor het laatst.

Wat gebeurde er? Mensen kwamen protesteren. Sommigen vreedzaam. Anderen, in het zwart gekleed, met vuurwerk. Fout? Absoluut. Wie geweld gebruikt tegen politie, moet aangepakt worden. Maar laten we ook even heel eerlijk zijn: deze mensen voelen zich structureel genegeerd, genept en misleid door lokale en landelijke bestuurders die hun dorpen en wijken volstampen met kanszoekers zonder draagvlak, overleg of bescherming voor de buurt.

En het OM? Die reageert niet op de oorzaak, maar op het gevolg. De burger die explodeert van frustratie krijgt de volle laag. De politiek die die frustratie jarenlang heeft opgebouwd, komt er weer mee weg.

Nu even de vergelijking. Laat een groep extreemlinkse klimaatactivisten een vliegveld platleggen, zoals bij Schiphol, dan volgt geen acht maanden cel. Dan krijgen ze hooguit een symbolische taakstraf, een aai over de bol, en nog een camera-interview bij Nieuwsuur er bovenop.

Laat Antifa-demonstranten politiemensen in het nauw drijven, dan zijn het “antifascisten met passie”, en worden de aanklachten geseponeerd wegens gebrek aan bewijs.

Laat extreemlinkse activisten winkels bekladden, auto’s in brand steken of met stenen gooien bij 'antiracisme-demonstraties', dan hoor je ineens niks over “het beschermen van de rechtsstaat”. Dan gaat het over “emoties die oplopen” en “de context van institutioneel onrecht”.

Maar als bezorgde Nederlanders in verzet komen tegen de zoveelste migratieoverval op hun woonwijk en daarbij hun zelfbeheersing verliezen, dan geldt ineens de volle strafmaat. Dan is het “intimidatie”, “opruiing” en “gevaar voor de democratie”.

Hypocrisie ten top.

Dit is het patroon:

En het OM? Dat lijkt zich daar steeds nadrukkelijker naar te voegen. We zien geen neutrale rechtshandhaving meer, maar een gepolitiseerde justitiële cultuur, die meegaat in het frame van de kartelpolitiek.

Laat dat duidelijk zijn: Geweld tegen politie is altijd fout. Maar als we dat écht menen, dan moet het ook gelden voor linkse relschoppers, klimaatgekken, woke-activisten, Antifa-types en andere beroepsoproerkraaiers.

Een rechtsstaat faalt niet als mensen demonstreren. Een rechtsstaat faalt als de wet selectief wordt toegepast. En dat is wat we nu zien gebeuren.

We leven in een land waar demonstreren tegen asielzoekers gevaarlijker is dan een snelweg blokkeren in naam van het klimaat. Waar boze boeren worden neergeslagen, terwijl Extinction Rebellion met een flesje water en een knuffel wordt weggeleid. Waar protest tegen overheidsbeleid wordt gezien als opruiing - maar protest vóór meer overheid juist als activisme.

Dat is geen rechtsstaat meer. Dat is ideologische handhaving.