Bombshell: James Patterson onthult: 'Marilyn Monroe pleegde geen zelfmoord, ze is VERMOORD door de elite!'

Het is het klassieke verhaal van de elite die denkt overal mee weg te komen. Patterson, een man die zijn huiswerk doet, stelt in zijn nieuwe boek The Last Days of Marilyn Monroe dat de actrice zich in "levensgevaarlijke wateren" begaf. Ze was niet zomaar een mooi poppetje; ze was een vrouw die oplette en, erger nog voor de machthebbers, dingen opschreef.

"Ze had ongelooflijke relaties met president John F. Kennedy, met Robert Kennedy, met Frank Sinatra en met maffiafiguren," vertelt Patterson aan The Hollywood Reporter. En hier komt de kern van het probleem: "Ze vertelden haar dingen, en ze hield het bij. Ze had informatie die gevaarlijk was."

Laat dat even inzinken. We hebben het hier over de Kennedy-clan, de familie die in de jaren '60 werd aanbeden als Amerikaanse royalty, maar in werkelijkheid opereerde als een criminele organisatie met een politiek vernisje. Als de minnares van zowel de president als de minister van Justitie (RFK) een boekje open zou doen over hun banden met de onderwereld, zou het kaartenhuis instorten. Dus wat doe je dan als meedogenloze machthebber? Dan zorg je dat het probleem verdwijnt.

De officiële lezing van de politie in Los Angeles uit 1962 luidde: "waarschijnlijke zelfmoord door overdosis". Maar Patterson prikt daar dwars doorheen. Hij wijst op de feiten die destijds vakkundig onder het tapijt zijn geveegd. "Ik wist niet veel over de plaats delict, over de autopsie die niet zo volledig was als hij had moeten zijn, en dat een van de detectives ervan overtuigd was dat de scène in scène was gezet," aldus de auteur.

Een onvolledige autopsie? Een detective die zegt dat het nep is? In een rechtsstaat zouden bij zulke signalen alle alarmbellen afgaan. Maar in de wereld van de Deep State en de politieke elite worden dat soort lastige details gewoon gewist. Het lichaam van Monroe was nog niet koud of de doofpot ging al dicht.

Het boek wordt in de markt gezet als een "true crime thriller" met een disclaimer dat het fictie is. Slimme zet van Patterson. Op die manier voorkomt hij dat hij de machtige advocaten van de Kennedy-nabestaanden op zijn dak krijgt. Maar wie tussen de regels door leest, ziet dat dit geen verzinsel is. Dit is een reconstructie van een politieke moord.

Het past perfect in de tijdgeest van november 2025. President Trump heeft aangekondigd de JFK-files vrij te geven. De beerput van de jaren '60 gaat eindelijk open. We gaan zien hoe de inlichtingendiensten, de politiek en de georganiseerde misdaad één groot, vies web vormden. De dood van Marilyn Monroe is een van de donkerste hoofdstukken in dat boek.

Wat zegt dit over ons? Het zegt dat we nooit, maar dan ook nooit, blind moeten vertrouwen op het 'officiële verhaal'. Of het nu gaat om de dood van een filmster in 1962 of om de politieke spelletjes van vandaag: er wordt gelogen, er wordt bedrogen en er worden mensen uit de weg geruimd als de macht in gevaar komt. Marilyn Monroe was geen tragisch geval van een labiele ster. Ze was een slachtoffer van een meedogenloos systeem. Het is tijd dat ze de gerechtigheid krijgt die ze verdient, en dat de daders – ook al liggen ze op het kerkhof – alsnog aan de schandpaal worden genageld.