Britse elitetroepen verdacht van executies en doofpotten

Dit is geen vaag gerucht. Dit zijn feiten, blootgelegd door de BBC, bevestigd via officiële documenten, en nu onderwerp van een gerechtelijk onderzoek in het Verenigd Koninkrijk. De soldaten van de UK Special Forces zouden ongewapende burgers hebben geëxecuteerd tijdens huiszoekingen, en vervolgens bewijsmateriaal hebben gemanipuleerd om het als ‘zelfverdediging’ te laten lijken.

Een elite-officier blokkeerde persoonlijk de aanvragen van 1585 Afghaanse medewerkers – waaronder tolken en commando’s die samenwerkten met de Britten. Waarom? Omdat zij getuige waren van wat er werkelijk gebeurde. Omdat zij het verhaal konden vertellen dat de Britse overheid koste wat het kost in de doofpot wilde stoppen.

En daar sta je dan, met je ‘democratie’, je ‘internationaal recht’ en je ‘NAVO-waarden’. Jaar in, jaar uit horen we hoe onze troepen het verschil maken, hoe wij daar zijn voor de opbouw, de vrijheid, de vrouwenrechten. Maar wat blijkt? De realiteit is rauw. De Britse elite-eenheden – die als voorbeeld worden gezien binnen de NAVO – zouden zich hebben gedragen als doodseskaders.

Burgers werden opgesloten, onderzocht op identiteit, en als ze gelinkt konden worden aan vijandige elementen – boem. Kogel in het hoofd. Vervolgens een Kalasjnikov bij het lichaam, en het verslag kloppend maken. Alles volgens het script. Alles met de bedoeling dat niemand er ooit achter zou komen.

Maar dat is niet gelukt. Dankzij journalisten, klokkenluiders én vastberaden advocaten ligt het nu op tafel. En wat blijkt? Het Britse ministerie van Defensie wist het al in 2022. En liet het doorgaan. Geen actie. Geen excuses. Geen gerechtigheid.

Wat het extra wrang maakt: Nederland is de afgelopen twintig jaar blind en volgzaam achter dit soort NAVO-operaties aangehobbeld. Of het nou Irak, Uruzgan of Mali was – wij waren erbij. En we riepen altijd: "Onze jongens houden zich aan het oorlogsrecht." En dat zal in veel gevallen ook waar zijn.

Maar als de Britten dit deden – de 'professionals onder de professionals' – wie zegt dan dat onze bondgenoten niet ook over de schreef gingen? En wie zegt dat wij zelf niet wegkeken, niet gedoogden, niet faciliteerden?

We hebben tientallen jaren onze krijgsmacht ondergeschikt gemaakt aan internationale missies waar geen Nederlands belang bij was. En nu blijkt dat er aan die missies een smerige, bloedige realiteit kleefde – en dat bondgenoten er alles aan deden om die te verdoezelen.

De blokkade van de asielaanvragen is misschien nog wel het meest onvoorstelbare onderdeel van dit verhaal. 1585 mensen – de zogeheten Triples – die zij aan zij met de Britten vochten, zijn collectief afgewezen. Niet op basis van individuele beoordeling, maar via een geheime veto-structuur binnen het leger. De officier die dit deed, blijkt nu ook nog eens mogelijk zelf betrokken te zijn geweest bij de oorlogsmisdaden.

Het is overduidelijk: als deze Afghanen waren toegelaten tot het VK, dan hadden zij kunnen getuigen in het gerechtelijk onderzoek. En precies dát mocht niet gebeuren. Dus werden ze geweerd. Teruggestuurd naar de Taliban – waarvan inmiddels vaststaat dat zij meerdere van deze mensen hebben gemarteld en vermoord.

Dit is geen ‘administratieve fout’. Dit is actieve obstructie van de rechtsstaat. Dit is wat men in internationale termen noemt: complicity.

We moeten onszelf diep in de ogen kijken. Deze oorlogsmisdaden zijn niet begaan door een of ander vaag rebellenleger in een bananenrepubliek. Ze zijn gepleegd door onze bondgenoten. Door NAVO-partners. Door mensen die in onze media altijd als ‘helden’ worden opgevoerd.

En ondertussen blijven we het NAVO-beleid kritiekloos volgen. Meer geld, meer bemoeienis, meer oorlog. En de mensen die waarschuwen voor de keerzijde van deze militaire escapades? Die worden weggezet als naïef, of erger: als ‘pro-Russisch’.

Wat er in Afghanistan gebeurde, moet een wake-up call zijn. Voor Den Haag. Voor Brussel. Voor elke burger die gelooft in een eerlijke en rechtvaardige rechtsstaat. De NAVO is geen heilige organisatie. En het Westen is geen morele bovenlaag. Het is tijd dat we stoppen met wegkijken – en beginnen met verantwoording eisen.