Column Frits Bosch: China gaat Afghanistan in een wurggreep houden
Nu de Amerikanen zich teruggetrokken hebben uit Afghanistan, heeft China de kans om de macht over te nemen in dat land. Het zal niemand verbazen dat dit dan ook precies is wat Xi Jinping doet. Frits Bosch geeft commentaar.
We zien een foto van de Chinese minister van buitenlandse zaken Wang Yi plechtig naast Abdoel Ghani Baradar, politieke topman van de Taliban in de Chinese stad Tianjin eind juli. Afghanistan was toen nog in handen van de gevluchte president Ashraf Ghani. Drie jaar geleden schudde Xi Jinping nog de hand van Ashraf Ghani en zei dat beide landen elkaar “altijd begrijpen, vertrouwen en steunen”.
China kan nu de daad bij het woord voegen. Afghanistan wordt thans geleid door een agressieve fundamentele moslim, de voormalig geitenhoeder mullah Abdul Ghani Baradar. Deze man heeft veel verstand van geiten en vechten maar geen enkele notie hoe een land te leiden, laat staan van economie. Afghanistan was al straatarm, maar is nu in puin en heeft weinig meer om rond te komen met een volkomen gedesillusioneerde en getraumatiseerde bevolking. Er is bovendien op deze aarde geen enkel succesvol islamistisch land. Afghanistan is een failed nation tot de honderdste macht.
Maar de redding is nabij: China. Het smadelijke vertrek van de Amerikanen is manna uit de hemel voor China. Afghanistan wordt met de superincompetente Taliban China in de schoot geworpen. Maar enige voorzichtigheid is wel geboden. Taliban is immers fundamenteel islamitisch.
Oeigoeren in concentratiekampen aan de enige kant en Taliban aan de andere kant vraagt wel om goede afspraken. Maar China neemt het land in de economische houdgreep. Dus dat komt wel goed, laat dat maar aan Xi over!
China kan nu haar Belt and Road plannen uitbreiden naar fundamenteel islamitisch Afghanistan. Het toont hoe verrot de CCP is, puur gericht op macht, economisch kolonialisme. Heeft China dit van ons afgekeken? “ Nu is het onze beurt!”
Afghanistan vormt voor China een prachtig tussenstation op weg naar Iran en Irak en de Middellandse Zee. Hindoestaans India krijgt er een fundamenteel islamitische vijand bij in het noorden. Pakistan en Taliban is een pot nat. India en Pakistan zijn niet bepaald dikke vrienden. India en China ook al niet. Dynamiet.
Door het vetrek van de Amerikanen kan ook Rusland wat meer ‘aandacht schenken’ aan Oezbekistan en Tadzjikistan.
Deze regio is zo instabiel als de pest. En het westen heeft weer het nakijken met het schaamrood op de kaken…
Frits Bosch, auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten