Wat als je wakker wordt en je eigen stad, wijk of dorp niet meer van jou voelt? Wat als je de taal niet meer hoort die je zelf spreekt, je niet meer herkent in de mensen om je heen, en overal merkt dat jij een gast bent geworden op eigen grond?
Dat is exact het gevoel dat opborrelt op Gran Canaria, waar afgelopen weekend duizenden inwoners
massaal de straat op gingen om te protesteren tegen de massa-aanwas van toeristen en buitenlandse bewoners. Niet omdat ze per se tegen
toerisme zijn – maar omdat het te veel is. Té massaal. Té overweldigend. En bovenal: vervreemdend.
“Alles is voor het toerisme – wij blijven met niks achter”
De protesten waren fel, maar vreedzaam. Borden, spandoeken, leuzen. En vooral: een boodschap van gewone mensen die hun thuis willen beschermen.
Een aanwezige vrouw verwoordde het als volgt:
“Het is nodig om de straat op te gaan omdat het toerisme de spuitgaten uitloopt. Er is geen gebied meer exclusief voor de lokale bevolking.”
En dat is precies waar het schuurt: de eilandbewoners hebben het gevoel dat hun samenleving niet meer van hen is. Elke vierkante meter wordt uitgebuit voor toerisme. Elke woning wordt een AirBnB. Elk plekje rust wordt overgenomen door lawaai, bouwprojecten en buitenlandse kapitaalstromen.
🟥 Bij DDS begrijpen we dat gevoel maar al te goed – ook in Nederland.
👉 Steun onze onafhankelijke berichtgeving via https://dds.backme.org
🏦 Of doneer direct: NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media, o.v.v. Donatie DDS “We zijn niet tegen toerisme… maar wel tegen de chaos die het brengt”
Natuurlijk zijn de demonstranten niet blind. Ze weten dat toerisme een essentiële inkomstenbron is voor het eiland. Maar dat is het punt niet. Het gaat erom hoeveel je kunt dragen als gemeenschap, als cultuur, als mens.
Een andere vrouw zei het zo:
“Toerisme zorgt voor veel inkomsten, het is de hoeksteen van onze economie. Maar het huidige model is funest voor het milieu en de natuurlijke hulpbronnen die al zo schaars zijn op de eilanden.”
De kritiek komt dus van alle kanten:
– het overbelaste milieu,
– de wooncrisis door vakantieverhuur,
– de sociale onrust
– en de culturele vervreemding.
Dit is geen links of rechts – dit is menselijk
En laten we eerlijk zijn: het gaat hier niet alleen over toerisme. Het gaat over een groter gevoel dat steeds meer mensen in Europa herkennen. Dat gevoel van: dit is niet meer van ons.
En dat gevoel mag er zijn. Dat gevoel moet er zijn. Want het is géén extremisme om je eigen land, je buurt, je cultuur te willen beschermen. Het is geen haat. Het is liefde – voor wat van jou is, voor wat je dierbaar is, voor wat generaties hebben opgebouwd.
Wat dit betekent voor Nederland
In Nederland kennen we dit gevoel maar al te goed. Wijken waar het Nederlands nauwelijks nog gesproken wordt. Steden waar de oorspronkelijke bewoners zich volledig teruggetrokken hebben. Scholen waar
integratie niet plaatsvindt, maar segregatie de norm is geworden.
Ook bij ons geldt: wie dit benoemt, wordt weggezet. Als xenofoob, als bekrompen, als ‘tegen verandering’. Maar het is allesbehalve dat. Het is het meest menselijke gevoel dat er is: je thuis willen voelen in je eigen omgeving.
Niemand wil een gast zijn in zijn eigen huis.
📣 Bij DDS zeggen wij wat de elite niet durft te zeggen.
Want wat op Gran Canaria gebeurt, is geen uitzondering. Het is een spiegel.
Wil jij dat wij dit geluid blijven versterken?
💻 https://dds.backme.org
🏦 Of doneer via NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media, o.v.v. Donatie DDS Bescherm je thuis. Bescherm je identiteit. Bescherm je toekomst.
Gran Canaria heeft het begrepen. Nu Nederland nog.