ISLAMITISCHE TERREUR: Iran gooit christenen in kerker, zieke vrouw crepeert met gebroken rug!

Vijftig jaar cel. Laat dat getal even goed op u inwerken. Vijftig jaar. Dat is wat vijf Iraanse bekeerlingen gezamenlijk aan hun broek hebben gekregen van de zogenaamde 'Revolutionaire Rechtbank' in Teheran. De namen van de slachtoffers zijn Joseph Shahbazian, zijn vrouw Lida, Nasser Navard Gol-Tapeh, Aida Najaflou en nog een vrouw die anoniem is gebleven. Voor de Iraanse staat zijn dit gevaarlijke criminelen die de "nationale veiligheid" in gevaar brengen.

Maar wat hebben deze mensen werkelijk gedaan? Hebben ze bommen geplaatst? Hebben ze opgeroepen tot geweld? Nee, natuurlijk niet. Dat laten ze daar over aan de overheid. Deze mensen kwamen samen in huisgemeenten, lazen de Bijbel en deelden hun geloof online. In de ogen van het totalitaire regime is het bezitten van een Nieuw Testament echter een daad van agressie die met de hardste hand de kop in gedrukt moet worden.

De straffen zijn uitgedeeld door niemand minder dan rechter Abolghasem Salavati. Een man die inmiddels berucht is en niet voor niets op de sanctielijst van de Verenigde Staten staat. Trump heeft deze man allang in het vizier als een van de grootste mensenrechtenschenders van het regime, maar Salavati gaat ongestoord door. Hij staat bekend om het uitdelen van draconische straffen in politieke en religieuze zaken, vaak na processen die een absolute aanfluiting zijn van de rechtsstaat.

Volgens de mensenrechtenorganisatie Article 18 is er geen sprake van enig eerlijk proces. Er zijn geen bewijzen van misdaden, er is enkel bewijs van geloof. Maar in een land waar de sharia de wet dicteert, is geloof in iets anders dan Allah genoeg om je leven te verwoesten. Lida Shahbazian kreeg acht jaar. De anderen? Tien jaar per persoon. En alsof dat nog niet genoeg sadisme was, kregen sommigen, waaronder Aida Najaflou, er nog eens vijf jaar extra bij wegens "samenspanning". Het is om misselijk van te worden.

Het meest schrijnende verhaal is dat van de 44-jarige Aida Najaflou. Deze vrouw is ernstig ziek; ze lijdt aan zware reuma. In de beruchte Evin-gevangenis - een plek die je je ergste vijand nog niet toewenst - viel ze 's nachts uit haar bovenbed. Het resultaat? Een gebroken wervel in haar rug.

In een beschaafd land zou zo'n vrouw direct in het ziekenhuis worden opgenomen en geopereerd. Maar niet in Iran. Nee, Aida werd even naar het ziekenhuis gebracht voor een check-up, en dezelfde dag nog - met een gebroken rug! - op een brancard teruggesleept naar haar koude cel. Artsen adviseerden een operatie, maar het gevangenisregime weigerde. Ze laten haar letterlijk creperen van de pijn. Een geïnfecteerde operatiewond na een latere behandeling? Terug de cel in. Het is pure marteling, vermomd als detentie.

Terwijl deze gruweldaden plaatsvinden, blijft het in Nederland angstvallig stil vanuit de Linkse Wolk. Waar zijn de protesten van D66? Waar is de verontwaardiging van GroenLinks-PvdA over deze schending van mensenrechten? Die zijn er niet. Ze zijn te druk met het formeren van hun 'middenblok' en het buitensluiten van de PVV om zich druk te maken over christenvervolging.

Sterker nog, deze partijen willen de grenzen wagenwijd open laten staan voor mensen die exact dezelfde ideologie aanhangen als rechter Salavati. Ze halen de intolerantie met bakken tegelijk binnen, en als je daar iets van zegt, ben jij de racist. Het is de omgekeerde wereld. In Iran zien we wat er gebeurt als de islamitische dogmas de wet worden: minderheden worden verpletterd en menselijkheid verdwijnt.

Dit vonnis in Iran is geen incident. Het is beleid. Het is een waarschuwing. Mensenrechtenorganisaties waarschuwen al tijden voor groeiend geweld tegen christenen, niet alleen in het Midden-Oosten, maar ook hier in Europa door de import van ditzelfde gedachtegoed.

Zolang wij onze ogen sluiten voor de aard van dit beestje, zolang wij 'leiders' hebben die theedrinken met tirannen, zal dit doorgaan. Gelukkig waait er in Amerika met Trump weer een andere wind, een wind die dit soort regimes niet paait maar aanpakt. Het wordt tijd dat we in Nederland, ondanks de verkiezingschaos en de D66-dominantie, ook weer ruggengraat tonen.

De vijf christenen in Iran gaan in beroep, maar de kans op gerechtigheid is nihil. Zij betalen de hoogste prijs voor hun geloof. Het minste wat wij kunnen doen, is hun verhaal vertellen en de hypocriete stilte van onze eigen elite doorbreken.