Koning Filip noemt Gaza een ‘schande voor de mensheid’ – en hij heeft gelijk

En dat is precies wat het is.

Zonder diplomatiek gezwam of afleidende woorden, richtte Filip zich rechtstreeks tot zijn volk – en tot de wereld – met een duidelijke oproep: de humanitaire ramp in Gaza moet nú stoppen. Volgens de koning sterven onschuldige burgers van de honger, worden ze “verpletterd onder bommen” en zitten ze als gevangenen opgesloten in hun eigen land.

Wat een verschil met de laffe, uitgebluste teksten van leiders als Ursula von der Leyen of Rob Jetten, die zich verschuilen achter “gecompliceerde situaties” of het schaamlapje van geopolitieke belangen.

Opvallend is dat Filip Israël niet expliciet noemde. Toch is de context glashelder. Als je spreekt over mensen die sterven onder bommen, over opgesloten burgers en over hongersnood in een belegerd gebied, dan heb je het over de Israëlische militaire operaties in Gaza. Dat hoeft geen uitleg.

En laten we eerlijk zijn: de beelden die we sinds oktober 2023 uit Gaza zien, zijn hartverscheurend. Kinderen die in het puin naar hun ouders zoeken. Moeders die hun baby's proberen te voeden zonder melk of water. Ziekenhuizen die worden gebombardeerd. Hulpverleners die zelf sterven terwijl ze proberen levens te redden.

De Belgische koning heeft de waarheid benoemd – en dat vergt moed.

Het Vlaamse Forum der Joodse Organisaties reageerde als door een wesp gestoken. Ze vonden het “onbegrijpelijk” dat de koning niet sprak over de terreuraanval van Hamas op 7 oktober 2023 en over de Israëlische gijzelaars in Gaza.

Dat is voorspelbaar – en eerlijk gezegd: misplaatst.

Natuurlijk is die aanval gruwelijk geweest. Natuurlijk verdienen die gijzelaars aandacht. Maar dat rechtvaardigt niet het collectief uithongeren en bombarderen van 2 miljoen mensen, waarvan meer dan de helft kinderen zijn. Er is geen enkel moreel evenwicht in deze oorlog, en dat weten we allemaal.

Wat Filip doet, is de moed tonen om dát te zeggen wat niemand meer durft: dat deze oorlog onschuldigen verplettert en dat wij, als beschaving, tekortschieten.

De koning vertelde ook over een ontmoeting met twee vaders – een Palestijn en een Israëliër – die elk een kind hebben verloren in deze oorlog. Ze spraken geen haat uit. Geen wraak. Ze spraken over de keuze om hun pijn om te zetten in een boodschap van vrede.

Dat is ware grootsheid. Dat is menselijke waardigheid.

En het maakt het des te schrijnender dat westerse politici liever wegkijken, hun mond houden of – erger nog – de Israëlische bombardementen blijven goedpraten. Filip laat zien dat er een andere weg is: die van moreel leiderschap.

In een tijd waarin onze eigen leiders zwijgen, laf draaien of alles wegrelativeren, is het een Belgisch staatshoofd dat zegt wat gezegd moet worden: dat Gaza een menselijke schande is. Dat onschuldigen lijden. Dat het zo niet langer kan.

Ik hoop dat anderen volgen. Want wie nu zwijgt, is medeplichtig.