Minnesota legaliseert abortus tot aan geboorte – pure barbarij

En wat deden de Democraten die dit doordrukten? Ze applaudisseerden. Ze juichten. Ze vierden het als een overwinning voor "vrouwenrechten." Maar wie met open ogen kijkt, ziet hier geen recht – maar regelrechte barbarij. Dit is pure babymoord.

Dit is geen wet meer om “noodsituaties” op te vangen. Dit is niet de uitzondering. Dit is de regel geworden. De wet maakt het mogelijk om een kind van 36, 38, 39 weken – volledig gevormd, klaar om te leven – te laten doden zolang het nog niet officieel het geboortekanaal heeft verlaten.

Laten we helder zijn: dit zijn baby’s die op elk moment gewoon gehaald hadden kunnen worden met een keizersnede. Kinderen die met een beetje zorg, liefde en medische hulp gewoon hadden kunnen leven. En toch: de wet zegt nu dat ze vernietigd mogen worden. Als overtollig weefsel. Als ongewenste ‘last’.

Tim Walz zet zijn handtekening, de zaal klapt, en de Democraten in Minnesota laten hun ware gezicht zien. Dit gaat niet over gezondheid. Dit gaat niet over keuzevrijheid. Dit gaat over een ideologische obsessie met absolute autonomie, zelfs als dat betekent dat het leven van een kind – een mens – totaal wordt vernietigd. Letterlijk.

Er is geen fatsoenlijke maatschappij te vinden die dit soort praktijken rechtvaardigt. Dit is geen progressie. Dit is decadentie. Een samenleving die deze stap zet, is niet beschaafd. Ze is ziek.

Het is ongelooflijk dat deze wet er überhaupt doorheen is gekomen. Waar zijn de kerken? Waar zijn de mensenrechtenorganisaties? Waar zijn de media die normaal gesproken bij elk ethisch debat opstaan met morele verontwaardiging? Ze zijn stil. Want het gaat hier niet om een modieus slachtofferschap. Het gaat om kinderen die geen stem hebben. Die geen protestmars kunnen lopen. Geen media kunnen bellen.

Dit is waarom de pro-life beweging wereldwijd groeit: omdat het duidelijk wordt dat het hier niet langer gaat om “keuze”, maar om leven versus dood. En de dood is aan het winnen.

De wet in Minnesota is een kantelpunt. Wat ooit werd verdedigd als “veilig, legaal en zeldzaam” is nu verworden tot “altijd, overal, en tot aan het einde.” Als een samenleving zelfs een volledig ontwikkeld kind geen bescherming meer biedt, dan heeft ze haar ziel verkocht.

En Nederland? Let op: dit soort wetten waaien over. De abortuslobby kijkt mee. En zonder verzet zullen ze hier ook proberen om de grenzen op te rekken, centimeter voor centimeter.

Daarom is het tijd voor een moreel ontwaken. Geen wegkijken meer. Geen relativering. Wie een kind tot aan de geboorte afdrijft, pleegt moord. En wie dat beleid steunt, heeft bloed aan zijn handen.