Nicolas Sarkozy wil imago oppoetsen met boek over tijd in gevangenis: "nachtmerrie!"

Zijn gevangenisdagboek, getiteld Le journal d’un prisonnier (Het dagboek van een gevangene), verschijnt deze week bij uitgever Fayard. In Frankrijk zorgt de publicatie voor verhitte reacties. Trouw aanhangers prijzen zijn openheid, terwijl critici het boek afdoen als een poging tot medelijden wekken.

In een interview vertelt Sarkozy dat vooral de omgeving hard toesloeg. Hij schrijft: “Ik was getroffen door de afwezigheid van elke kleur. Grijs domineerde alles, verslond alles.” Zijn cel was ruim 12 vierkante meter groot. Daar zat hij in isolatie, voor zijn veiligheid. Een deur die vaak niet open ging, constant lawaai op de achtergrond en bewapende agenten die letterlijk naast hem sliepen.

Hij benadrukt dat er geen sprake was van voorkeursbehandeling. Sarkozy kreeg dezelfde eenvoudige maaltijden als andere gevangenen: “Zuivelproducten, mueslirepen, mineraalwater en appelsap,” vertelt hij volgens de Daily Mail, aangevuld met af en toe iets zoets.

Het contrast kon volgens Sarkozy niet groter zijn. Slechts twee dagen voor zijn opsluiting werd hij nog officieel ontvangen door president Emmanuel Macron in het Élysée. Daarna veranderde alles. Hij noemt het een “nachtmerrie” en blijft zijn onschuld herhalen. De straf van vijf jaar cel, waarvan hij er dus drie weken heeft uitgezeten, kwam door de beschuldigingen dat hij illegaal geld uit Libië zou hebben aangenomen voor zijn campagne in 2007. Hij ontkent dat fel.

In de cel vond Sarkozy naar eigen zeggen spirituele houvast. Hij schrijft dat hij op de eerste dag knielde om te bidden: “Ik bad om de kracht het kruis van deze onrechtvaardigheid te dragen.” Het contact met een gevangenispastoor verraste hem. Hij voelde onverwachte rust: “Het stelde me in staat die zondag van verwachte eenzaamheid met grote gemoedsrust door te brengen.”

Sarkozy zegt dat hij het boek schreef omdat hij moest begrijpen hoe zijn leven zo kon ontsporen: “Hoe ben ik hier beland?” Hij werkte aan het manuscript aan een simpele houten tafel. Zijn vrouw, Carla Bruni, las het als eerste en zou het “geweldig” hebben gevonden. Advocaten verwijderden later enkele passages.

Hoewel hij sinds 10 november vrij is in afwachting van hoger beroep, blijft zijn juridische toekomst onzeker. Verliest hij zijn zaak in maart, dan dreigt een langere celstraf. Daarnaast staat een andere veroordeling vast over te hoge campagne-uitgaven. En een mogelijk nieuw proces hangt boven zijn hoofd rond beïnvloeding van een getuige.