Conservatieve aardverschuiving in Polen: patriotten winnen, globalisten verslagen

Met 50,89 procent van de stemmen heeft deze eurosceptische en conservatieve patriot zijn globalistische opponent – de liberale burgemeester van Warschau Rafal Trzaskowski – verslagen. En hoe! De zogeheten elite had hun zinnen gezet op Trzaskowski. De media verklaarden hem al tot winnaar. Maar de gewone Polen, de hardwerkende mensen buiten de hoofdstad, dachten daar héél anders over.

Karol Nawrocki is precies het soort leider waar Nederland wanhopig naar snakt. Hij zegt nee tegen Brussel. Nee tegen het waanzinnige plan om Oekraïne in de NAVO te drukken en daarmee ons continent verder in oorlog te storten. En vooral: nee tegen de eindeloze massa-immigratie die Europese landen van binnenuit sloopt.

Deze man – historicus, oud-bokser én bewonderaar van Donald Trump – staat voor kracht, realisme en nationale soevereiniteit. Zijn partij, PiS (Recht en Rechtvaardigheid), is nationalistisch en patriottisch. Niet in de schijnvertoning zoals sommige 'nep-rechtse' partijen in Nederland, maar écht. En dus wordt hij door de kartelmedia zwartgemaakt: straatvechter, fout gezelschap, Trumpfan. Ja, natuurlijk. Alles wat de elite haat, is precies wat de gewone burger steunt.

Nawrocki heeft zijn tanden gezet in de Brusselse moloch. Hij heeft al laten weten geen NAVO-lidmaatschap voor Oekraïne te zullen goedkeuren. En gelijk heeft hij. Het is waanzin om ons continent nog verder het conflict met Rusland in te trekken, alleen omdat Ursula von der Leyen dat wil. Wilders zei het ook al: Nederland moet zich niet laten meeslepen in een oorlog die niet de onze is.

Polen laat zien dat het anders kan. Het land kiest níet voor “meer Europa”, maar voor meer controle over de eigen grenzen, cultuur en wetten. In Hongarije waren de reacties dan ook juichend. Minister Szijjártó noemde het “een overwinning voor Europese patriotten.” En dat is het. Want dit is geen Poolse aangelegenheid alleen. Dit is het front in de strijd tussen soevereiniteit en globalisme.

De verliezende kandidaat, Trzaskowski, stond voor alles wat de Europese elite wil: meer EU, meer immigratie, versoepeling van abortuswetten en verdere uitholling van nationale soevereiniteit. Hij werkte als bondgenoot van premier Donald Tusk, de man die Polen weer braaf wil laten dansen naar de Brusselse pijpen. Maar het volk zei: nee, bedankt.

De Poolse grondwet geeft de president vetorecht. Dus zelfs als Tusk via het parlement nieuwe wetten wil doorduwen, kan Nawrocki dat blokkeren. En daar is het volk blij mee. Geen woke-ideologie, geen genderwaanzin, geen EU-dwang. Gewoon: Polen voor de Polen.

Nederland zou goed doen om dit voorbeeld te volgen. In plaats van wegkijken, demoniseren en verdacht maken, zouden we Nawrocki moeten omarmen als bondgenoot in de strijd voor een vrij, veilig en soeverein Europa.

Onze politieke elite – van D66 tot VVD – heeft ons vastgeketend aan Brussel, aan Oekraïne, aan het migratieverdienmodel. Maar zoals Polen nu laat zien: als het volk wakker wordt, als het verzet zich organiseert, dan kan het anders. Dan wint de waarheid. Dan wint de natie.