Het wordt met de dag gekker bij onze zuiderburen. Waar België ooit nog als redelijk Westers land kon doorgaan, is het nu – zoals Vlaams Belang-parlementslid Sam van Rooy het treffend noemt – veranderd in Belgistan. De meest recente dwaling van de woke-bureaucratie: een kortgedingrechter in Brussel heeft de Vlaamse regering verboden om nog militair materieel door te voeren naar Israël. Je leest het goed. Israël – niet Iran, niet Hamas, maar de enige democratie in het Midden-Oosten. Een container met onderdelen bestemd voor een Israëlisch defensiebedrijf ligt nu vast in de Antwerpse haven. En de
rechter heeft er direct een dreigement aan verbonden: 50.000 euro dwangsom per overtreding. De Vlaamse regering is dus monddood gemaakt. Niet door het parlement. Niet door de federale regering. Nee, door een activistische rechter die zich blijkbaar geroepen voelt om de internationale betrekkingen van België en Israël te herzien. Alsof hij daar het mandaat voor heeft.
Van Rooy: “Hamas en Hezbollah danken u, meneer de rechter”
Sam van Rooy laat er op X geen twijfel over bestaan:
“Scheiding der machten in Belgistan? Laat me niet lachen. De rechter waant zich steeds vaker volksvertegenwoordiger of minister. Hamas, Hezbollah, Iran, Qatar en co danken u, meneer de activistische rechter.”
En hij slaat de spijker op z’n kop. Vier linkse ngo’s – waaronder de bekende Israël-haters van INTAL en Vredesactie – sleepten de zaak voor de rechter. Hun stelling? De doorvoer van defensiematerieel via Antwerpen naar Israël zou in strijd zijn met de Belgische wapenwetgeving.
En wat doet de rechter? Die volgt kritiekloos deze ngo’s, en tikt de Vlaamse regering op de vingers – ondanks het feit dat
Vlaanderen al sinds 2006 een streng beleid voert, waarbij dual-use-goederen alleen doorgelaten worden met civiel bewijs.
Maar in de woke-jungle van Brussel gelden feiten allang niet meer. Daar regeert de morele verhevenheid, met rechters die zich opstellen als vredesapostelen – ten koste van de veiligheid van Israël en de soevereiniteit van Vlaanderen.
Rechters zijn geen ministers
Deze uitspraak is geen juridisch oordeel, maar politiek activisme in toga. Rechters horen niet op de stoel van ministers of diplomaten te gaan zitten. Door de doorvoer naar Israël te blokkeren, kiest deze rechter partij in een buitenlands conflict. En laat daar nou nét geen rechter voor zijn. Maar dat is in het post-nationale België blijkbaar een detail.
Dit is niet de eerste actie van deze soort. In 2024 werd al geprotesteerd tegen de Israëlische rederij ZIM omdat er munitie werd overgeslagen in de Antwerpse haven. En nu is het zover: via de rechter wordt er een de facto
boycot van Israël opgelegd, gedreven door ngo’s die liever een raket vanuit Gaza zien dan een democratische partner in het Midden-Oosten.