Als er één ding is dat Femke Halsema de afgelopen jaren keer op keer heeft bewezen, dan is het wel dat haar mond sneller loopt dan haar hersenen een rem kunnen zetten. En nu doet ze het weer. In een nieuwe poging om zich te profileren als de zelfverklaarde hoedster van de democratie, prees ze op sociale media New York als “sanctuary against authoritarianism”. Ja, u leest het goed: de burgemeester van Amsterdam — een stad die onder haar bewind is afgegleden tot een chaotisch, verloederd en onveilig oord vol krakers, dealers en identiteitsprofeten — durft een lofzang aan te heffen op de Amerikaanse metropool. Waarom? Omdat daar onlangs Zohran Mamdani is gekozen tot burgemeester.
Van Amsterdam naar Teheran aan de Hudson
Het is niet moeilijk te raden waarom dit velen de rillingen bezorgt. Wat in New York nu gebeurt, lijkt op wat wij hier in Amsterdam al jaren zien: een stad bestuurd door ideologische dromers die denken dat morele superioriteit belangrijker is dan gezond verstand.
Halsema’s lofzang op Mamdani is geen toeval. Het past in het patroon van links: radicale figuren knuffelen, risico’s bagatelliseren en elke waarschuwing afdoen als “racisme”.
Ze lijkt blind voor de parallellen met de geschiedenis.
Iran, 1979: progressieve westerlingen juichten de val van de sjah toe als bevrijding, totdat de ayatollahs hun werk deden – en de straten vulden met touwen en stenen. Wie de lessen van toen negeert, herhaalt de fouten van nu.
De hypocrisie van Halsema
Onder Halsema’s leiding is Amsterdam een stad geworden waar alles mag behalve normaal doen.
- De criminaliteit stijgt,
- de woningnood explodeert,
- en de politie wordt overspoeld door overlast van drugs en illegaliteit,
terwijl de burgemeester druk is met selfies met activisten en morele preken op internationale podia.
En nu meent ze vanuit dat morele moeras New York de les te moeten lezen over “vrijheid”?
De nieuwe linkse realiteit
Bluesky en de rest van de progressieve bubbel jubelen mee. “Eindelijk een tik op de kin van Trumpiaanse fascisten!” klinkt het. Alsof Mamdani’s overwinning geen waarschuwing is, maar een feestje.
Maar wie goed luistert, hoort de echo van iets ouds: ideologisch fanatisme dat zich vermomt als rechtvaardigheid. Mamdani belooft de stad te “dekoloniseren”, CAIR viert een “turning point voor moslims in de politiek”, en Halsema roept dat New York een “heiligdom tegen autoritarisme” is – terwijl ze zelf in Amsterdam elk kritisch geluid als “extreemrechts” bestempelt.
Wakker worden, Nederland
Wat zich afspeelt in New York is geen onschuldig politiek experiment. Het is het nieuwe gezicht van autoritarisme, maar dan in progressieve verpakking. En de lof van Halsema is niet onschuldig – het is gevaarlijk naïef.
Amsterdam kreunt onder haar beleid, en nu exporteert ze diezelfde ideologische blindheid naar het buitenland.
De realiteit is simpel:
wie radicalen aan de macht helpt, krijgt geen vrijheid – maar een nieuwe vorm van dwang.
Wie geschiedenis negeert, krijgt haar terug.
New York speelt met vuur.
En Halsema? Zij blijft applaudisseren, tot het te laat is.
🟥 Vond jij het ook verfrissend dat een partij buiten het kartel zó sterk groeit, zonder mediahulp? Steun DDS zodat wij deze tegenstem blijven versterken - fel, eerlijk en onafhankelijk. 👉 Doneer via https://dds.backme.org of direct naar NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media.