Trump gaf Maduro stiekem 7 dagen om op te rotten: Ultimatum verstreken, nu is het OORLOG. Toch?

Het persbureau Reuters brengt de details van dit explosieve gesprek naar buiten. Het laat zien dat Trump, in tegenstelling tot de slappe hap die we in Europa gewend zijn, opereert als een zakelijke strateeg die zijn vijanden eerst een uitweg biedt, om ze vervolgens te vermorzelen als ze die niet nemen. Maduro dacht dat er nog te onderhandelen viel. Hij dacht dat hij eisen kon stellen. Een fatale misrekening.

Maduro, die zijn land heeft veranderd in een narcostaat en zijn volk heeft uitgehongerd, durfde tijdens het gesprek nog noten op zijn zang te hebben. Hij zei tegen Trump: "Oké, ik wil wel weg, maar dan wil ik..."

En let op wat hij eiste:

De arrogantie! Een man die zijn land heeft vernietigd, vraagt om een VIP-behandeling en een onbezorgd pensioen. Trump, die niet gek is, wees de meeste van deze voorwaarden resoluut van de hand. Je onderhandelt niet met criminelen, je dicteert ze.

Vrijdag was de deadline. Maduro had kunnen kiezen voor een villa in Cuba of Iran, en stilletjes van het toneel kunnen verdwijnen. Hij koos ervoor om te blijven zitten op zijn troon van ellende. En wat deed Trump? Exact één dag later, op zaterdag, stuurde hij de tweet de wereld in: "Luchtruim Venezuela gesloten voor drugsdealers en mensensmokkelaars."

Dat was geen dreigement meer, dat was de start van de belegering. Trump heeft Maduro een kans gegeven op een 'zachte' exit (voor zover je ballingschap zacht kunt noemen), en Maduro heeft die kans verspeeld. Nu is het all bets are off. De vloot ligt voor de kust, de straaljagers cirkelen rond en de isolatie is totaal.

Dit is hoe je omgaat met dictators. Niet polderen, niet jarenlang "zorgen uiten" in VN-verband, maar een ultimatum stellen met een deadline. Trump begrijpt dat taal van macht de enige taal is die figuren als Maduro spreken.

In Den Haag en Brussel zullen ze wel weer schande spreken van deze "cowboy-diplomatie". Ze zullen roepen dat het "in strijd is met het internationaal recht" en dat we "in dialoog" moeten blijven. Maar ondertussen verhongeren de Venezolanen en overspoelen de drugs onze straten. Trump kiest voor resultaat.

De conclusie is simpel: Maduro is een dead man walking. Hij had een ticket naar de vrijheid (of in ieder geval naar veiligheid), maar zijn hoogmoed werd zijn val. Trump bluft niet. Als hij zegt "je hebt een week", dan heb je een week. Die week is voorbij. De tijd van praten is voorbij. Nu komt de tijd van de grote schoonmaak. Maduro kan zich nergens meer verschuilen.