Donald Trump heeft besloten de geplande verhoging van importheffingen voor China met negentig dagen uit te stellen. Op papier klinkt dat vriendelijk. In werkelijkheid is het een strategische pauze in een keihard economisch schaakspel. Want de inzet is niet zomaar een paar procent importbelasting – het gaat om wie straks de economische lakens uitdeelt in de wereld. De deadline voor het verhogen van de tarieven lag op vandaag. Zonder ingrijpen zouden de heffingen vér boven de huidige 30 procent zijn uitgekomen. Nu is het 10 november geworden:
nog even geen extra druk, maar wel een tikkende klok.
De feiten: handelsoorlog in cijfers
- Huidige tarieven: 30% voor Chinese producten, 10% voor Amerikaanse goederen.
- Oorspronkelijke piek: tot 145% voor Chinese export, 125% voor Amerikaanse export.
- Reden conflict: oneerlijke concurrentie, staatssteun aan Chinese bedrijven, lakse bescherming van intellectueel eigendom.
- Nieuw uitstel: 90 dagen, tot 10 november.
Handelsblokken trekken partij
Trump heeft zijn handelspolitiek breed ingezet: tegen de EU, Japan en tientallen andere landen. Veel hebben deals gesloten om hogere heffingen te voorkomen. China niet. Daar is het conflict directer, harder en strategischer.
China heeft de afgelopen decennia zijn economie grootgemaakt met goedkope productie, massale export en agressieve staatssteun. Dat heeft geleid tot dumpprijzen die westerse bedrijven kapot concurreren. Dat Washington nu eindelijk terugvecht, was onvermijdelijk.
Maar Beijing is niet van plan zich gewonnen te geven. Integendeel: het land zet zijn kaarten in op zeldzame grondstoffen, essentiële onderdelen voor technologie, én zijn enorme interne markt.
🟦 DDS geeft jou het nieuws zoals het écht is – zonder meel in de mond, zonder de Brusselse praatjes. Als jij waarde haalt uit deze artikelen, help ons dan in de lucht te blijven.
👉 Doneer via https://dds.backme.org of maak een bedrag over naar NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. De echte inzet: macht, niet alleen handel
Trump noemt het uitstel een kans om tot een “eerlijkere” deal te komen. Maar laten we eerlijk zijn: het gaat om geopolitieke dominantie. Wie bepaalt straks de spelregels van de wereldeconomie – Washington of Beijing?
China is berucht om zijn staatsbedrijven die miljarden aan subsidies krijgen, en om het schaamteloos kopiëren van westerse technologie. Dat laatste noemt Trump “lakse handhaving”, maar feitelijk is het economische spionage op industriële schaal.
Het Westen heeft dit jarenlang laten gebeuren, uit angst om de lucratieve Chinese markt te verliezen. Trump doet daar niet aan mee. Hij legt de druk op, ook al kost dat tijdelijk geld voor Amerikaanse bedrijven.
Spel op het scherpst van de snede
Het gevaar? Als beide landen hun tarieven weer verhogen, kan de handel tussen de twee grootste economieën ter wereld volledig instorten. Dat zou de wereldwijde groei hard raken. Toch weet Trump dat hij alleen met druk en dreiging concessies kan afdwingen.
China, dat gewend is dat westerse leiders zich diplomatiek in bochten wringen, staat nu tegenover een tegenstander die exact dezelfde truc speelt – maar dan harder en luider.
🟥 Vind jij dat DDS van waarde is – omdat wij dit soort verhalen brengen, omdat wij laten zien hoe onze cultuur stukje bij beetje wordt afgebroken? Help ons dan nú.
👉 Ga naar https://dds.backme.org of doneer direct via: NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. November wordt beslissend
De komende 90 dagen zijn geen vredesperiode, maar een stilte voor de storm. In november weten we of de VS en China hun kaarten op tafel leggen voor een deal – of dat de tarieven door het dak gaan.
Trump gokt erop dat Xi Jinping geen totale handelsoorlog wil vlak voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Xi gokt erop dat Trump concessies doet om zijn eigen economie te beschermen.
Eén ding is zeker: de tijd van zachte, vrijblijvende handelsdiplomatie is voorbij. Dit is pure machtspolitiek. En wie nu niet meedoet, wordt straks meegesleurd.