Wierd Duk waarschuwt: Australië verliest beroemde strandcultuur door immigratie en islamisering

Perry wijst erop dat stranden als Bondi Beach draaien op een aantal uitzonderlijke en kwetsbare voorwaarden. Het strand is een openbare ruimte voor iedereen, ongeacht afkomst of religie. Vrouwen kunnen zich schaars gekleed vertonen zonder angst voor intimidatie of geweld. Orde wordt gehandhaafd door ongeschreven regels, met respect voor strandwachten die ongewapend zijn en nauwelijks formele bevoegdheden hebben.

Dat klinkt vanzelfsprekend, maar dat is het historisch gezien niet. Perry schrijft:

“Geen van deze aspecten is de menselijke norm. Ze zijn allemaal historisch uitzonderlijk. Een samenleving met een hoog niveau van onderling vertrouwen, die een strandcultuur zoals die van Australië kan dragen, is zeldzaam en kostbaar. En we zouden haar zomaar kunnen verliezen.”

Met andere woorden: deze vrijheid bestaat alleen zolang een samenleving haar actief beschermt.

Wierd Duk reageert op X met een onverbloemde waarschuwing:

“Geef het nog een paar jaar en ook dit deel van onze vrije westerse cultuur bestaat niet meer. Read the signs of ga mee ten onder.”

Die woorden klinken dramatisch, maar wie om zich heen kijkt, ziet dat ze niet uit de lucht vallen. Wat in Australië begint te schuiven, is in Nederland al jaren zichtbaar.

Onder Duk’s bericht reageert Twitteraar Anne Jongeling met een persoonlijke observatie die hard binnenkomt:

“In het vorige Nederland was fietsen naar Zandvoort heel leuk en gezond om met een groep meiden te doen. Nu laten ouders hun dochters er niet meer naartoe gaan, omdat ze op het strand prooi zijn voor de predators. Een prachtige Hollandse traditie om zeep geholpen.”

Het is een ervaring die door steeds meer ouders wordt gedeeld. Stranden die ooit synoniem stonden voor onbezorgdheid en vrijheid, worden door velen niet langer als veilig ervaren. Intimidatie, aanrandingen en groepsdruk maken dat meisjes en jonge vrouwen hun gedrag aanpassen of simpelweg wegblijven.

Wat Perry beschrijft als een hoog-vertrouwenssamenleving, een unieke verworvenheid van het Westen, wordt stap voor stap ondermijnd. Massa-immigratie uit culturen waar vrouwenrechten, individuele vrijheid en gelijkwaardigheid geen vanzelfsprekendheid zijn, zet die fragiele balans onder druk.

Dat proces voltrekt zich niet van de ene op de andere dag. Het sluipt. Eerst verandert het gedrag van slachtoffers, daarna dat van ouders, en uiteindelijk verandert de openbare ruimte zelf. Vrijheid verdwijnt niet omdat ze wordt afgeschaft, maar omdat mensen haar niet meer durven te gebruiken.

We hoeven niet te wachten op een tragedie in Australië om wakker te worden. Zandvoort, onze steden en onze wijken laten al jaren dezelfde signalen zien. Wie die blijft negeren en elke kritiek wegzet als overdreven of ‘onverdraagzaam’, draagt bij aan verdere afbraak.

Als we blijven wegkijken en alles blijven verkopen als ‘verrijking’, verliezen we niet alleen onze stranden. We verliezen iets veel groters: een westerse manier van leven die gebouwd is op vertrouwen, vrijheid en wederzijds respect.

De tekenen zijn er. De vraag is niet of we ze zien, maar of we bereid zijn ernaar te handelen.

🚀 Steun ons via BackMe: https://dds.backme.orgOf maak uw bijdrage over op NL95 RABO 0159 0983 27 t.n.v. Liberty Media. PS: Zet uw e-mailadres erbij voor onze exclusieve SubStack-columns!