Volodymyr Zelensky blijft maar roepen dat Oekraïne “geen land opgeeft” aan de Russen. Hij herhaalde het nog eens in reactie op het nieuws dat Donald Trump en Vladimir Poetin elkaar binnenkort ontmoeten in Alaska om te praten over een vredesdeal. Een deal waarbij, volgens The Wall Street Journal, Oekraïne grote stukken van de Donbas zou moeten afstaan. Maar de harde realiteit voor Zelensky is: in het geopolitieke schaakspel zijn het de grootmachten – de VS en Rusland – die de stukken verzetten. En als zij samen besluiten dat er een akkoord komt, dan is zijn rol uitgespeeld. De kleine speler die denkt dat hij het bord beheerst
Zelensky
kan blijven verkondigen dat beslissingen “niet zonder Oekraïne” genomen mogen worden, maar in Washington en Moskou denkt men daar anders over. Voor de Amerikanen is Oekraïne een middel, geen doel. Rusland ziet het als onderhandelingschip. Als beide supermachten vinden dat de oorlog genoeg kost, dan schuiven ze hem simpelweg aan de kant.
De geschiedenis zit vol met kleine leiders die dachten dat ze een veto hadden, maar in werkelijkheid slechts pionnen waren. In zo’n scenario is de volgende stap simpel: akkoord tekenen, regimewissel, en Zelensky plus zijn kring van medecorrupte vertrouwelingen in de eerste vlucht naar een veilig land.
🟦 DDS zegt waar anderen omheen draaien: in de echte wereld bepalen de grote spelers wat er gebeurt. Als jij wilt dat dit soort harde, oncomfortabele waarheden aan het licht blijven komen, steun ons dan.
👉 Doneer via https://dds.backme.org of maak een bedrag over naar NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. De prijs van overmoed
Zelensky’s probleem is dat hij te veel is gaan geloven in zijn eigen oorlogsretoriek. Hij spreekt alsof hij aan tafel zit als gelijke, terwijl hij afhankelijk is van Amerikaanse wapens, Amerikaanse dollars en Amerikaanse politieke wil. Zodra die kraan dichtgaat, valt zijn hele positie in elkaar.
Een deal waarbij Rusland een deel van Oekraïne houdt, is voor Washington en Moskou misschien pijnlijk, maar wel werkbaar. Voor Zelensky betekent het gezichtsverlies – en gezichtsverlies is voor een leider in oorlogstijd vaak het begin van zijn politieke einde.
De strategische realiteit die niemand in Kiev wil horen
Trump en Poetin hebben één ding gemeen: beiden zien zichzelf als dealmakers.
Als zij op 15 augustus in Alaska besluiten dat er een ruil mogelijk is – vrede in ruil voor land – dan gaat die er komen. Kiev kan schreeuwen wat het wil, maar de machtsverhoudingen zijn glashelder. Oekraïne vecht al lang niet meer alleen tegen Rusland, maar is ook speelbal in het grotere machtsspel tussen de VS en Moskou.
🟥 Vind jij dat dit soort geopolitieke machinaties blootgelegd moeten worden, zonder de sprookjes van het westerse politieke theater? Steun DDS zodat we blijven zeggen waar het op staat.
👉 Ga naar https://dds.backme.org of doneer direct via: NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. Macht kent geen sentiment
In internationale politiek draait het om macht, belangen en harde keuzes – niet om idealistische speeches. Zelensky kan blijven dromen van totale overwinning, maar als de grote spelers besluiten dat het spel uit is, ligt hij buiten. En dan kan hij zijn camouflage-T-shirts inpakken voor een lange, stille retraite buiten Oekraïne.