Zweden ontploft onder bendegeweld - migrantenjeugd zet het land in vuur en vlam

De mainstreammedia doen nog steeds alsof dit over “Zweden” gaat. Maar iedereen die zijn ogen open heeft, weet beter: dit zijn grotendeels allochtone jongeren, geboren uit het mislukte migratie-experiment dat het land decennialang heeft gevoerd. Het resultaat: bendeoorlogen, moordcommando’s, en een staat die de controle volledig kwijt is.

Volgens de cijfers zijn 17.500 mensen actief in bendes, en werken nog eens 50.000 op enige manier met hen samen. Acht op de tien hebben officieel een Zweedse nationaliteit - maar dat zegt niets over hun herkomst. Want dankzij jaren van massale naturalisaties kan inmiddels iedere nieuwkomer zich “Zweed” noemen, ook als hij thuis Arabisch of Somalisch spreekt en leeft volgens clanlogica in plaats van wet en orde.

Het is dezelfde truc die we ook in Nederland zien: statistieken die bewust vertroebeld worden, om te verbergen dat de bendeoorlog in feite een migratieoorlog is. De daders zijn “Zweedse burgers”, maar hun cultuur, hun mentaliteit en hun verachting voor westerse waarden hebben niets met Zweden te maken.

De Zweedse regering pocht dat ze “strenge maatregelen” heeft genomen. Hogere straffen, meer politie, hardere aanpak. Maar de cijfers spreken voor zich: het land kent tweeënhalf keer zoveel dodelijke schietpartijen als het EU-gemiddelde. In 2022 - het zwartste jaar uit de moderne Zweedse geschiedenis - werden 62 mensen doodgeschoten. Sindsdien is het geweld niet verdwenen, maar verhard. Jongeren van 13, 14, 15 jaar worden nu al geronseld om “aanslagen op bestelling” te plegen.

Het beeld is schokkend: kinderen als huurmoordenaars, aangestuurd via Telegram en Snapchat door bendeleiders die zelf veilig in Turkije of de Emiraten zitten. Dat is het “multiculturele paradijs” waar links Europa jarenlang van droomde.

De Zweedse justitieminister Gunnar Strömmer noemt de situatie “ernstig maar beheersbaar”. Een absurde uitspraak, als je weet dat tienduizenden criminelen vrij rondlopen. De waarheid is dat de overheid het overzicht kwijt is. Bendeleiders als “De Aardbei” en “De Griek” sturen hun legertjes van straatcriminelen aan vanuit luxe villa’s in het buitenland - de eerste in Turkije, de tweede in Mexico. Zweden probeert ondertussen via “internationale samenwerking” nog wat kopstukken te pakken, maar het kwaad is allang geschied.

Het probleem is niet meer op te lossen met wetten of taskforces. Zweden heeft decennialang de verkeerde ideologie gevolgd: het geloof dat grenzeloze migratie en multiculturalisme vanzelf tot harmonie leiden. In werkelijkheid heeft dat geleid tot parallelle samenlevingen, waar clan-eer boven rechtsstaat gaat, en waar de politie niet meer durft te komen.

Wie denkt dat dit ver weg is, vergist zich. De Nederlandse straten zijn gevuld met dezelfde problemen. Ook hier zien we dat de tweede en derde generatie migranten zich afkeert van de samenleving, rekruteert in jongerenbendes en zich uitleeft in geweld en drugshandel.

Zweden is simpelweg een waarschuwing uit de toekomst. Wat daar nu gebeurt - explosies, schietpartijen, wraakacties - kan hier morgen de realiteit zijn. De vraag is niet óf, maar wannéér.

Het bendegeweld in Zweden is geen incident, maar het logische gevolg van decennia naïef migratiebeleid. Tienduizenden jongeren met dubbele loyaliteiten, zonder binding met de samenleving, hebben het land veranderd in een schiettent. En zolang men de waarheid blijft ontkennen, zolang men deze daders blijft verbergen achter woorden als “Zweden”, zal het geweld alleen maar toenemen.

De waarheid is hard, maar simpel: importeer de derde wereld - en je wórdt de derde wereld.