Tien jaar vertraging, nul respect: Martin kiest zijn ego boven zijn lezers

Want jawel, Martin is boos. Boos op de fans. Dezelfde fans die hem beroemd maakten. Die hem tot multimiljonair maakten. Die zijn werk de moeite waard maakten. Maar nu zijn zij het probleem, omdat ze – heel terecht – vragen: waar blijft het boek?!

In een recente post op zijn blog laat Martin weer zien hoe ver hij verwijderd is geraakt van zijn lezers. In plaats van enige zelfreflectie of verantwoordelijkheid, kiest hij ervoor de fans belachelijk te maken. Ze zouden hem “hebben opgegeven.” Ze zouden “alleen maar boos zijn.” Ze zouden hem eigenlijk dood willen verklaren omdat hij oud is.

Nee George, wat wij willen is het einde van het verhaal waar wij al ruim twintig jaar in geïnvesteerd hebben. We willen niet weer een zijproject. Niet weer een tv-contract. Niet weer een graphic novel, podcast, kaartspel of serieproductie.

We willen The Winds of Winter. Punt.

De arrogantie spat van het scherm. In plaats van dankbaarheid dat mensen überhaupt nog geïnteresseerd zijn, wordt er op ze neergekeken. Het is Martin die zelf zegt dat het boek als een “vloek” voelt. Dat hij liever andere dingen doet. Dat hij zich heeft vastgelopen.

Dan hebben we een simpele vraag: waarom begin je aan een epische saga als je hem niet afmaakt? Het is alsof Tolkien halverwege The Return of the King besloot dat hij liever bordspellen ontwikkelde. Dat hij “klaar was” met fans die bleven vragen of Frodo ooit de berg zou bereiken.

Martin kán het blijkbaar niet meer opbrengen – en dat is zijn goed recht. Maar dan moet hij daar eerlijk over zijn. Geef het project over aan iemand anders. Publiceer een ruwe versie. Zeg het eerlijk. Maar blijf niet decennia doorgaan met beloftes en afleidingsmanoeuvres terwijl je het publiek de schuld geeft van je eigen onvermogen.

Sommigen zullen Martin verdedigen. “Schrijven is moeilijk.” “Je moet niet haasten.” “De boeken zijn complex.” Allemaal waar – maar geen excuses meer. Niet na dertien jaar uitstel. Niet als je tegelijk wél tijd hebt voor nieuwe projecten, nieuwe series, nieuwe samenwerkingen, nieuwe inkomstenstromen. Dan is het gewoon kiezen voor gemak en geld boven eer en toewijding.

Het is niet voor niets dat zóveel fans van de serie inmiddels cynisch zijn geworden. Eerst kregen we het HBO-einde door de strot geduwd – een afgang van jewelste. Daarna bleef het stil. En nu krijgen we óók nog de schuld.

We vragen geen perfectie. We eisen geen meesterwerk. We willen gewoon het verhaal waar jij zelf ooit aan begon. Als je het nog in je hebt, lever dan The Winds of Winter. Laat ons weer geloven in je kunnen. En zo niet: wees eerlijk.

Want zolang jij blijft zwijgen of sneren, blijft de woede groeien. En terecht. Want de grootste zonde van een schrijver is niet mislukken – het is niet afmaken wat je bent begonnen.