Het laatste seizoen van Stranger Things staat op
Netflix, maar in plaats van een triomfantelijke afsluiting krijgt de serie een
stortvloed aan kritiek over zich heen. Het paradepaardje van de streamingdienst
dreigt zijn eigen reputatie te verbranden – niet door slechte effecten of
zwakke acteerprestaties, maar door ideologische keuzes die het verhaal
verstikken. De lont in het kruitvat wordt aangestoken in Chapter
Seven: The Bridge, waar hoofdpersonage Will Byers uit de kast komt
tegenover zijn vrienden. Op zichzelf geen probleem, veel kijkers juichen
karakterontwikkeling toe, maar de manier waarop het gebeurt, is voor velen de
druppel. “Netflix heeft besloten hun populairste serie aller tijden om zeep te
helpen,” klaagt iemand op X.
Niet omdat Will homoseksueel is, maar omdat de scène zo
geforceerd en nadrukkelijk in de finale wordt geperst dat het de spanningsboog
breekt. Het voelt minder als storytelling en meer als een verplichte boodschap.
Iets waar Netflix wel vaker
een handje van heeft.De echte explosie volgt wanneer de serie Will’s coming-out
koppelt aan zijn bovennatuurlijke krachten. Pas na het ‘omarmen van zijn
identiteit’ zouden die volledig tot bloei komen. Voor een deel van het publiek
voelt dat als willekeurige symboliek die midden in de climax wordt geramd.
“Will heeft superkrachten omdat hij zijn seksualiteit heeft omarmd? Doe
normaal,” klinkt het. Het sentiment is duidelijk: de serie offert logica en
opbouw op voor thematische punten die vooral bedoeld lijken om te ‘scoren’.
Steun De Dagelijkse Standaard!
De overheid probeert kritische stemmen het zwijgen op te leggen, online en offline. Wij laten ons niet blokkeren! Help ons om de macht te blijven controleren. Steun ons via BackMe of maak uw bijdrage over op NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. En let op: als u ons via BackMe steunt, krijgt u gratis en voor niets elke dag onze exclusieve SubStack-column zo, hop, in uw email inbox! Agenda boven verhaal
Wat dit seizoen blootlegt, is een fundamenteler probleem bij
Netflix: het vertrouwen in verhaal en karakter lijkt te zijn ingeruild voor het
najagen van statements. Het plot voelt niet langer als de motor van de serie,
maar als een voertuig voor boodschappen die koste wat kost moeten landen –
passend of niet. De kritiek is geen internetgrapje, maar een signaal: kijkers
ervaren het als manipulatie.
Stranger Things had een finale kunnen zijn die
meeslepend, emotioneel en narratief strak is. In plaats daarvan is de vraag nu
niet meer óf het slotseizoen verdeelt, maar hoeveel schade er al is aangericht
– en of die nog te repareren valt. De laatste aflevering verschijnt op
oudjaarsdag. Dan weten we of dit een afscheid wordt, of een autopsie.