Een groeiend aantal ouders sluit zich aan bij het initiatief ‘Smartphonevrij Opgroeien’, waarin ze afspreken hun kinderen vóór hun 14e géén smartphone te geven. Klinkt beschermend. Klinkt verstandig. Maar wie iets verder kijkt dan zijn neus lang is, ziet het probleem: de maatschappij verandert. En snel ook. Je kinderen in een beschermde bubbel stoppen tot ze veertien zijn, klinkt nobel – maar het bereidt ze totaal niet voor op de echte wereld.
De wereld draait door, ook zonder jou
Vandaag de dag zijn
smartphones niet alleen communicatiemiddelen, maar ook de kern van sociale interactie, nieuwsvergaring, leren, en zelfs werken. Door kinderen volledig
weg te houden van deze realiteit, groeien ze op met een massieve achterstand. Alsof je in 1995 had besloten je kind geen computer te geven ‘omdat computers verslavend kunnen zijn’.
Ja, smartphones hebben risico’s. Ja, sociale media zitten vol met gevaarlijke prikkels. Maar de oplossing is niet om kinderen alles te verbieden. De oplossing is: leren omgaan. Onder toezicht. Met begeleiding. Met duidelijke grenzen.
En ja, ouders: dat is jullie verantwoordelijkheid. Niet die van de overheid, niet die van scholen, en niet die van vage initiatieven die vooral angst en nostalgie verkopen.
🔵 Help ons strijdvaardige geluid versterken!
Bij DDS nemen we geen blad voor de mond. Wij laten zien wat er écht speelt en schuwen de ongemakkelijke waarheid niet. Steun ons werk en doneer vandaag via BackMe: https://dds.backme.org – elke bijdrage, groot of klein, helpt ons om op te blijven komen voor gezond verstand! Angst is een slechte raadgever
Dat initiatieven als 'Smartphonevrij Opgroeien' zo massaal worden omarmd, zegt meer over de angstcultuur onder ouders dan over smartphones zelf. Natuurlijk zijn er risico’s. Natuurlijk kun je niet zomaar een iPhone in kinderhandjes drukken zonder toezicht.
Maar om nou een hele generatie pas op hun veertiende kennis te laten maken met de realiteit waarin ze straks moeten functioneren? Onverantwoord. Je stuurt ze het leven in als lammetjes naar de slachtbank.
Kinderen moeten leren omgaan met technologie zolang ze nog thuis zijn, onder begeleiding. Niet pas als ze pubers zijn en je geen enkele controle meer over ze hebt.
Het probleem is niet de smartphone. Het probleem is het ouderschap.
Dat kinderen gemiddeld zes uur per dag op een scherm zitten, is inderdaad zorgwekkend. Maar dat is het gevolg van gebrek aan opvoeding, grenzen en begeleiding – niet van het bestaan van technologie zelf.
Een goed opgevoed kind leert:
- Tijdslimieten te respecteren.
- Sociale media kritisch te bekijken.
- Vrienden niet alleen via WhatsApp te onderhouden, maar ook gewoon in het echte leven te ontmoeten.
- Tijd te maken voor buitenspelen, leren en sport.
En dat begint niet op hun veertiende. Dat begint vanaf het moment dat ze hun eerste scherm in handen krijgen.
🔵 Wil jij ook dat er meer realistische geluiden klinken in het publieke debat?
De gevestigde media zitten vol angstzaaierij. DDS brengt de nuchtere waarheid. Steun ons direct met een donatie op IBAN NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media en help ons vechten voor gezond verstand!
Samenvattend
De smartphone is niet de vijand. Dom
ouderschap is de vijand.
Beschermen is mooi, maar opvoeden is essentieel.
Laat je kinderen leren, oefenen en fouten maken – onder jouw begeleiding. Want pas dan geef je ze echt de vaardigheden die ze nodig hebben om niet onder te gaan in de moderne wereld.