Wat begon als een nostalgisch eerbetoon aan dé
muziekzender van de jaren 90, verandert in een rel waar je u tegen zegt. De
nieuwe tweedelige documentaire TMF Story, vanaf 1 mei te zien op
Videoland, is nog niet eens uitgezonden of het gedonder is al begonnen.
Oprichter Lex Harding is woest, ex-vj Glaze wil uit de documentaire geknipt
worden, en ineens gaat het niet meer over muziek, maar over racisme, seksisme
en beschadigde reputaties. Lex Harding: van held naar zondebok?
Lex Harding – de man die TMF uit de grond stampte en jarenlang op een voetstuk
stond – voelt zich compleet belazerd door de makers van de documentaire. Hij
werkte aanvankelijk mee, gaf een interview, dacht dat hij controle had over hoe
hij in beeld zou komen… maar kwam uiteindelijk bedrogen uit.
In eerste instantie vond hij de ruwe versie een een saai programma, veel
talking heads, maar er was verder niks mis mee. Maar toen hij later een nieuwe
versie zag, zakte zijn broek af. Plots werd hij neergezet als een seksist die
vooral geïnteresseerd zou zijn geweest in de 'borstomvang' van vrouwelijke
vj’s.
Harding schrijft daarover: “Duidelijk werd dat we er met boter en suiker
ingeluisd worden.”
Hij houdt zich niet in als het gaat om zijn mening over de makers: “Als dat hun
interpretatie van journalistieke zorgvuldigheid is, dan zegt dat meer over
Peter van der Vorst,
RTL en vooral Het Volk, de maker van de documentaire.”
Hoewel hij dreigde met juridische stappen, besloot hij die uiteindelijk te
laten varen: “Wij laten het hierbij. Elke verdere stap is alleen maar koren op
hun molen, want hoe meer ophef, hoe beter voor de kijkcijfers.”
Glaze is er ook klaar mee
Ex-vj Glaze – bekend van The Pitch, het programma dat hiphop en urban
culture naar de mainstream bracht – is net zo gefrustreerd. Hij wil helemaal
uit de documentaire worden gehaald. Volgens hem is zijn bijdrage misbruikt om
TMF wit te wassen: “Helaas vond ik dat hetgeen zij maakten geen recht deed aan
de nalatenschap van TMF, noch aan mijn eigen bijdrage via The Pitch, dat
een sleutelrol speelde in het naar de mainstream brengen van urban culture en
muziek.”
Hij vindt het bovendien pijnlijk dat juist Lex Harding in een kwaad daglicht
wordt gezet: “Als je een gesprek over ras wil voeren, laten we dan beginnen met
het feit dat Lex Harding de eerste witte mediaman in Nederland was die urban
culture en hiphop een stem gaf op nationale televisie. Als je niet bereid bent
om dat échte, volledige en eerlijke verhaal te vertellen, laat mij er dan
buiten.”
Dan is er nog dit vlijmscherpe moment, dat de documentaire niét haalde: “Toen
ik erop wees dat er in de top van RTL geen enkele zwarte medewerker zit, werd
het stil op de set.”
RTL doet alsof er niks aan de hand is
Bij RTL doen ze alsof er niks geks aan de hand is. “We zijn ervan overtuigd dat
het een gebalanceerd verhaal is geworden over de meest iconische muziekzender
die Nederland heeft gekend: TMF.” Tja.
Producent Het Volk wilde naar eigen zeggen een ‘vrolijke serie’ maken, maar
kreeg van sommige vj’s te horen dat hun TMF-tijd helemaal niet zo glitter &
glamour was. Dus besloot men ineens ook racisme, seksisme en
grensoverschrijdend gedrag erbij te gooien. Of dat de juiste balans oplevert?
Daar denken Harding en Glaze in elk geval héél anders over.
(Artikel gaat verder onder deze oproep) Sluit je aan bij duizenden DDS-lezers. Geen spam. Alleen eerlijke updates, scherpe opinies en onmisbare analyses. Meld je hier aan voor onze nieuwsbrief.
Van muziekplatform naar moddergevecht
Wat deze documentaire in elk geval al bereikt heeft, is dat we weer massaal
over TMF praten. Maar het lijkt inmiddels meer op een moddergevecht dan op een
eerbetoon. De vraag rijst: is dit nou echt het “echte verhaal”, of gewoon een
slimme manier om kijkcijfers te scoren over de rug van mensen die TMF groot
maakten?