Brussel wil benzineauto’s al in 2030 verbieden voor bedrijven

Volgens een onthulling van de Duitse krant Bild werkt de Europese Commissie aan een maatregel die vanaf 2030 van kracht moet worden: bedrijven en autoverhuurders mogen dan alleen nog elektrische voertuigen kopen. Particulieren mogen ‘voorlopig’ blijven kiezen, maar wie een leaseauto nodig heeft of een auto huurt, zal simpelweg geen brandstofauto meer kúnnen krijgen.

Feitelijk betekent dit dat Brussel via de achterdeur de brandstofauto uitfaseert. En dat vijf jaar eerder dan het officiële verbod, dat pas voor 2035 gepland staat. De zakelijke markt beslaat maar liefst 60 procent van alle nieuwe autoverkopen in Europa. Daarmee is dit geen marginaal plan, maar een aanval op de vrijheid van miljoenen burgers.

Vooral in Duitsland is de woede groot. Europarlementariër Markus Ferber (CSU) spreekt van een ongekende top-downmaatregel, zonder draagvlak en zonder serieuze analyse van de gevolgen. “Bedrijven worden gedwongen elektrische auto’s te kopen, niet omdat klanten het willen, maar omdat Brussel het eist,” schrijft hij in een brandbrief aan Commissievoorzitter Ursula von der Leyen.

En de gevolgen zijn nu al zichtbaar. Grote verhuurbedrijven zoals Sixt trekken zich terug uit de elektrificatie. Klanten klagen over gebrek aan laadpunten, hoge wachttijden en beperkte actieradius. “Vakantiegangers zullen geen auto’s meer huren,” waarschuwt Sixt-topman Nico Gabriel. “En gewone mensen kunnen een leaseauto nauwelijks nog betalen.”

Het plan is des te schrijnender omdat de laad- en energie-infrastructuur in Europa totaal niet is voorbereid op deze overgang. In landen als Bulgarije, Roemenië en Italië is het aantal laadpunten per inwoner belachelijk laag. Zelfs in Nederland zijn er tekorten op drukke locaties. Vakantie in een elektrische huurauto is in veel delen van Europa gewoonweg ondoenlijk.

Toch kiest de EU voor ideologie boven realisme. De Commissie presenteert het als een “logische stap richting klimaatneutraliteit”. Maar zoals zo vaak betekent dat in de praktijk: de gewone burger betaalt de rekening, terwijl bureaucraten zich op de borst kloppen in vergaderzalen.

Wat deze maatregel nog gevaarlijker maakt, is de manier waarop hij wordt doorgedrukt. Niet via referenda, niet via nationale parlementen, maar via EU-verordeningen die directe werking hebben. Dit is technocratie in haar puurste vorm: een kleine elite beslist voor honderden miljoenen Europeanen hoe zij zich moeten verplaatsen – zonder enige vorm van inspraak.

En dat terwijl het nog maar de vraag is of elektrische voertuigen daadwerkelijk de milieuwinst opleveren die Brussel belooft. De productie van batterijen is extreem vervuilend. De stroom komt nog altijd grotendeels uit kolen- en gascentrales. En het hergebruik van accu’s staat in de kinderschoenen.

De Europese Commissie lijkt vergeten voor wie zij zou moeten werken. In plaats van beleid dat rekening houdt met draagvlak, betaalbaarheid en praktische haalbaarheid, kiest men voor symbolisch klimaatbeleid ten koste van alles. Bedrijven worden gestraft, burgers beperkt, en de kosten blijven stijgen.

Het is duidelijk: dit is geen beleid meer, dit is dogmatiek. Een halve dictatuur waarin technocraten bepalen wat u rijdt, eet en denkt. En als niemand ingrijpt, is de volgende stap een totaalverbod op brandstofauto’s voor iedereen – ook voor particulieren. Niet in 2035, maar veel eerder.