Extremisten dringen door tot Extinction Rebellion: "Dit zijn geen vreedzame lui met spandoeken"

Onderzoeker Peter Siebelt, die ooit de netwerken rond Fortuyn-moordenaar Volkert van der Graaf blootlegde, noemt het een “spekkoek met vele laagjes”. Hij benadrukt: „De oprichters van Wakker Dier, Partij voor de Dieren, Animal Rights, Faunabescherming — ze kennen elkaar allemaal. De verwevenheid is groot, met sympathisanten en betrokkenen in politiek en bestuur.”

Dat activisten steeds slimmer en professioneler te werk gaan, beaamt marketingexpert Klaas Dijkstra: „Het is een geoliede machine die uiterst effectief is: in geld ophalen, in beeldvorming, het gebruik van de media, in ledenwerving en — bovenal — de beïnvloeding van regels en beleid.”

Maar volgens oud-LTO-voorzitter Sjaak van der Tak is er meer aan de hand. Hij spreekt ronduit van terreur: „Dit zijn geen vreedzame lui met spandoeken. Ze gaan ver, ze komen gewoon binnen. Voor veel families is dat traumatisch, dat heb ik zelf gezien.”

Intussen trekken activisten naar trainingskampen in Appelscha, compleet met cursussen over blokkades, zelfverdediging en zelfs „omgaan met gevangenisstraf”. Het Actiefonds steunt financieel en er zijn — hoe kan het ook anders — vegan hapjes.

Voormalig AIVD’er Berrie Hanselman waarschuwt vooral voor de vermenging van extremisten en idealistische klimaatbetogers: „Dat kan jonge aanwas opleveren, bevattelijk voor harde acties.”

Kortom: wat op straat vaak begint met een spandoek en een leus, blijkt achter de schermen een goed georganiseerde en soms radicale beweging. Idealisten en extremisten lopen gevaarlijk dicht door elkaar heen.