Jarenlang was het hét symbool van de open grenzen en de verdringing op de arbeidsmarkt: het witte busje met Pools kenteken. Maar wie dacht dat met de stijgende welvaart in Polen de rust zou wederkeren in onze volkswijken, komt bedrogen uit. De kranen staan nog steeds wijd open, alleen de nummerborden veranderen. Uit nieuwe cijfers blijkt dat de plek van de Poolse werknemer naadloos wordt ingenomen door legioenen Roemenen, Bulgaren, Grieken en Spanjaarden. En alsof dat nog niet genoeg is, bereiden de 'experts' ons alvast voor op de volgende fase van de omvolking: de import van arbeidskrachten van ver buiten de EU. Nederland is verworden tot het afvoerputje van de wereldwijde arbeidsmarkt, en onze eigen bevolking betaalt de prijs. De Telegraaf
brengt het nieuws alsof het een natuurverschijnsel is, een interessante demografische ontwikkeling. "Busje vol met Polen is achterhaald," klinkt het bijna jolig. Maar voor de Nederlander die in een wijk woont waar geen woord Nederlands meer wordt gesproken, of voor de starter die geen huis kan vinden omdat alles wordt opgekocht voor verkamering, is dit geen interessant weetje. Het is een ramp. Het betekent dat de druk op onze voorzieningen, onze woningen en onze leefbaarheid onverminderd hoog blijft, en zelfs toeneemt.
De feiten: Een nieuwe golf gelukszoekers
- De trend: Het aantal Poolse werknemers in Nederland neemt voor het eerst af (omdat het in Polen beter gaat).
- De vervanging: De vacatures worden direct opgevuld door Roemenen, Bulgaren, Grieken en Spanjaarden.
- De toekomst: Uitzendbureaus en experts voorspellen dat de volgende golf uit landen van buiten de Europese Unie moet komen (Azië, Afrika).
- De praktijk: In wijken als het Haagse Laakkwartier ontstaan hele enclaves, zoals de 'Bulgaarse Club Laak', waar nieuwkomers worden geholpen om zich hier te vestigen.
- De cijfers: Officieel 1 miljoen, maar schattingen lopen op tot 1,7 miljoen arbeidsmigranten in Nederland.
Van tijdelijk naar permanent: De leugen van de gastarbeider
Het verhaal is altijd hetzelfde. "Ze komen hier alleen om te werken," zeggen de VVD-liberalen en de D66-wereldverbeteraars. "Ze gaan weer terug." Maar het verhaal van de Bulgaarse Stanislava (27) in Den Haag bewijst het tegendeel. Ze kwam om te sparen voor een huis in
Bulgarije, ging terug, maar staat nu toch weer in Nederland. "Hier hebben we een betere toekomst," zegt ze.
Natuurlijk heeft ze dat. Nederland is een luilekkerland. De lonen zijn hier vele malen hoger dan in Bulgarije, de voorzieningen zijn beter en als je kinderen krijgt, zorgt de staat wel voor je. Het gevolg is dat deze 'tijdelijke' krachten zich permanent vestigen. Ze halen hun gezinnen hierheen, hun kinderen gaan hier naar school (waar de klassen al overvol zijn) en ze hebben huisvesting nodig.
In het Haagse Laakkwartier, een wijk die al decennia kreunt onder de problematiek van immigratie en verloedering, worden nu 'Bulgaarse clubs' opgericht om deze mensen wegwijs te maken. Een Nederlander is er inmiddels "een zeldzame vogel", grapt men in het buurthuis. Het is de institutionalisering van de parallelle samenleving. In plaats van
integratie zien we segregatie en het ontstaan van nieuwe etnische onderklassen die concurreren met de oorspronkelijke bewoners om de schaarse ruimte.
🟦 De mainstream media noemen dit 'economische noodzaak', wij noemen het de uitverkoop van Nederland. Wij zien hoe onze wijken veranderen en onze woningen worden ingepikt. Wil jij dat wij deze massa-immigratie kritisch blijven volgen? Steun ons dan.
👉 Doneer via https://dds.backme.org of maak een bedrag over naar NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media. De grote vervangingstruc
Het meest angstaanjagende zinnetje uit het nieuwsbericht is de voorspelling voor de toekomst: "In de toekomst zijn het mensen van buiten de EU."
Hier komt de aap uit de mouw. De elite in Brussel en Den Haag, gedreven door de honger van multinationals naar goedkope arbeidskrachten, is niet van plan om te stoppen als
Oost-Europa leeg is. Nee, dan zetten we de poorten open voor de rest van de wereld. Aziaten, Afrikanen, Zuid-Amerikanen; ze moeten allemaal naar de polder komen om onze pakketjes te bezorgen en onze tomaten te plukken tegen een minimumloon.
Dit is geen arbeidsmarktbeleid meer; dit is bevolkingspolitiek. Het is het doelbewust vervangen van de dure, mondige Nederlandse werknemer door goedkope, makke krachten uit het buitenland. En de sociale kosten? Die worden afgewenteld op de samenleving. De overlast, de woningnood, de druk op de zorg: dat is úw probleem. De winst is voor het grootbedrijf en de uitzendbureaus.
Woningnood? Welnee, kom erbij!
Hoe valt dit nieuws te rijmen met de gigantische wooncrisis in ons land? Hugo de Jonge en Mona Keijzer kunnen bouwen wat ze willen, maar het is dweilen met de kraan open als we tegelijkertijd busladingen Spanjaarden en Bulgaren importeren. We hebben het over potentieel 1,7 miljoen mensen!
Elke arbeidsmigrant heeft een bed nodig. Vaak worden eengezinswoningen in volkswijken opgekocht door huisjesmelkers en verbouwd tot pensions waar zes of acht arbeidsmigranten worden ingepropt. Voor de buren is het een hel (parkeeroverlast, geluidsoverlast, vreemde gezichten), voor starters is het de reden dat ze geen betaalbaar huis kunnen vinden.
De
politiek faciliteert dit. Ze weigeren een rem te zetten op arbeidsmigratie. Ze weigeren te zeggen: "Nederland is vol, we moeten onze economie aanpassen aan onze bevolking, niet andersom."
Grens dicht, eigen volk eerst
Het vertrek van de Polen is geen reden tot feest, want het gat wordt direct gevuld door de volgende groep. Het is een waterbed-effect. Zolang de grenzen open blijven en de lonen in Nederland kunstmatig laag worden gehouden door de import van goedkope arbeid, zal dit niet stoppen.
We hebben geen behoefte aan 'Bulgaarse clubs' in Den Haag waar Nederlanders een rariteit zijn. We hebben behoefte aan Nederlandse wijken voor Nederlandse gezinnen. We moeten stoppen met het faciliteren van de hele wereld en ons weer gaan richten op het welzijn van onze eigen bevolking. Dat betekent: grenzen dicht, illegalen eruit en arbeidsmigratie aan banden leggen.
🟥 Ze geven ons land weg, wijk voor wijk, straat voor straat. Eerst aan de Polen, nu aan de Bulgaren, straks aan de hele wereld. En ondertussen wordt ook de bescherming van het ongeboren leven afgebroken. Het is tijd om op te staan voor ons eigen land en onze eigen waarden.
👉 Teken HIER de petitie tegen de uitverkoop van onze moraal en ons land.