EHRM buigt zich over polygame asielzoeker: Jemenitische man wil meerdere vrouwen importeren via kinderen – Nederland weigert!

Welkom in de wereld van Khaled Al-Anesi, een Jemenitische asielzoeker en polygamist die ons gastland nu voor het EHRM sleept om zijn harem compleet te maken. Je leest het goed: Nederland redt deze man uit de oorlog, geeft hem onderdak en zekerheid — en als dank probeert hij ons polygamieverbod te ondermijnen.

Al-Anesi kreeg asiel in Nederland en haalde zijn eerste vrouw en acht kinderen via gezinshereniging naar ons land. Prima, dat hoort bij de regels. Maar hij had nog twee andere vrouwen in Turkije, elk met kinderen. En wat blijkt? Meneer wil dat hele gezelschap ook hierheen halen.

De Nederlandse autoriteiten trokken terecht de grens: polygamie is hier verboden. Nederland vroeg hem een keuze te maken: één vrouw, één gezin. Klaar. Maar in plaats van zich daarbij neer te leggen, probeert Al-Anesi nu het systeem te foppen. Hij wil de vijf kinderen van zijn andere vrouwen naar Nederland halen — wetende dat, als die hier eenmaal zijn, hij de moeders later kan laten overkomen. Zo wordt het verbod op polygamie omzeild via een achterdeur.

Het EHRM buigt zich nu voor het eerst over zo’n zaak. Al-Anesi klaagt dat Nederland zijn recht op gezinsleven schendt. Alsof polygamie — iets wat hier bij wet verboden is — opeens een mensenrecht zou zijn.

De Nederlandse autoriteiten hebben al vastgesteld dat zijn andere gezinnen in Turkije onder redelijke omstandigheden leven. Geen luxe, maar ook geen oorlog. Dat is dus géén reden om ons land te verplichten tot gezinshereniging met meerdere vrouwen. Toch dreigt het EHRM onze grenzen verder open te trekken. Want in hun wereld is ‘diversiteit’ belangrijker dan normen, wetten of gezond verstand.

Het Europees Hof rekt het begrip ‘gezin’ tot in het absurde. Onder het mom van “ongewone familiebanden erkennen” worden opeens ook harems gezien als ‘normaal gezinsleven’. En wie betaalt de rekening? Juist — de Europese belastingbetaler, oftewel wij.

Statenvrijheid? Weg ermee. Nationale identiteit? Ondergeschikt aan het dogma van ‘inclusie’. Zo verandert mensenrechtenbeleid langzaam in een instrument om westerse normen af te breken.

Wat Al-Anesi doet, is geen uitzondering — het is een patroon. Asielzoekers die binnenkomen, profiteren van onze vrijheden en vervolgens onze wetten proberen te herschrijven. Nederland bood hem veiligheid, huisvesting en toekomstperspectief. En wat doet hij? Hij gebruikt onze rechtsstaat als wapen tegen onszelf.

Wie onze vrijheden wil gebruiken om onvrijheid te importeren, hoort hier niet thuis. Polygamie is geen cultuurverschil, het is een aanval op onze beschaving. Eén man, één vrouw — dat is de basis van onze samenleving, en daar tornen we niet aan.

Nederland is geen zelfbedieningswinkel voor gelukszoekers. Het EHRM mag oordelen wat het wil, maar wij Nederlanders moeten durven zeggen: genoeg is genoeg. Wie onze waarden niet accepteert, pakt zijn koffers. Punt.