Explosie van geweld in Belgische asielcentra: meer dan 1.200 zware incidenten

De berichten zijn ronduit huiveringwekkend. Op 14 juli werd een 26-jarige asielzoeker neergestoken na een ruzie over de verkoop van een fiets in het opvangcentrum van Lommel. Zijn aanvaller, afkomstig uit het nabijgelegen centrum in Overpelt, liep lichte verwondingen op. En dat was nog maar één van vele incidenten in juli alleen.

Een week eerder arresteerde de politie zes bewoners van datzelfde centrum op verdenking van poging tot doodslag na een massale vechtpartij. In Evere – een andere Belgische gemeente met een opvangcentrum – eindigde een gevecht met twee gewonden en vier arrestaties. Dit zijn geen incidenten meer. Dit is structureel geweld, voortvloeiend uit een failliet immigratiebeleid dat elk gevoel voor veiligheid en orde heeft losgelaten.

Volgens Fedasil ontstaat het geweld vaak "uit het niets". Frustratie, verveling, cultuurclashes. Alles behalve de kern van het probleem wordt benoemd: een groot deel van deze mensen is simpelweg niet te integreren. Er wordt met zachte handschoentjes omgegaan met mensen die niet alleen totaal andere normen en waarden meebrengen, maar ook vaak uit gewelddadige contexten komen – en dat gedrag hier gewoon voortzetten.

Een bewoner van het centrum in Lommel vertelt: “De agressie is vrijwel dagelijks voelbaar.” Natuurlijk. Je stopt honderden jonge mannen, vaak zonder opleiding of werk, met uiteenlopende achtergronden en trauma’s bij elkaar – en verwacht dan dat het vredelievende modelburgers worden?

De cijfers van Fedasil zijn alarmerend genoeg, maar nog veel zorgwekkender is wat er níét wordt geregistreerd. Scheldpartijen, kleinere opstootjes, intimidaties? Die worden meestal niet meegeteld. Alleen "ernstige" feiten, zoals bepaald door de betrokken organisaties – waaronder het Rode Kruis – worden gemeld. De werkelijke situatie is dus nóg schrijnender dan de cijfers suggereren.

En wat doet de politiek? Niets. Geen maatregelen, geen strengere handhaving, geen sluiting van ontspoorde centra. De rode loper blijft uitgerold voor iedereen die zich meldt aan de poort. De eigen bevolking wordt volledig genegeerd. Terwijl bewoners en medewerkers van opvangcentra letterlijk hun leven niet zeker zijn, houdt de politiek zich bezig met woke agenda's en klimaatkoortsdromen.

Wie denkt dat dit alleen in België gebeurt, leeft onder een steen. Ook in Nederlandse asielcentra worden bijna dagelijks vechtpartijen, verkrachtingen en bedreigingen gemeld. Alleen worden die hier nog harder weggemoffeld door COA en het kartel van media en politiek. Want toegeven dat het migratiebeleid totaal is ontspoord, zou het hele progressieve kaartenhuis doen instorten.

Het is tijd om te erkennen dat grootschalige asielopvang – zoals die nu georganiseerd is – een tikkende tijdbom is. Niet alleen voor de veiligheid in en rond de centra, maar voor de hele samenleving.