Arnold Karskens viert aanval op ON!: wraakzuchtige reactie onderstreept waarom hij moest vertrekken

Ja, echt. In plaats van zijn oude collega’s te steunen in hun strijd voor mediapluriformiteit, viert hij dat het misgaat. Wat een afgang. Wat een gebrek aan klasse.

Ironisch genoeg bevestigt deze walgelijke reactie precies waarom Karskens door het bestuur van ON! werd weggestuurd. De man die ooit begon met een idealistisch plan voor een vrije omroep, transformeerde in recordtempo tot een dictatoriale figuur die volgens betrokkenen alles om zich heen wilde afbranden als hij niet zijn zin kreeg.

Toen het bestuur en de redactie zich daartegen keerden — omdat een omroep niet draait om één man — ontplofte Karskens en begon een persoonlijke kruistocht tegen zijn eigen geesteskind.

Niet vergeten: de rechter heeft het ontslag van Karskens beoordeeld en geoordeeld dat het terecht was. Alleen op basis van een formele ontslagtermijn kreeg hij nog een financiële compensatie mee. Met andere woorden:

De inhoudelijke reden voor zijn vertrek stond als een huis.

En nu, maanden later, laat hij opnieuw zien waarom het zo ver moest komen. In plaats van te vechten voor de vrijheid van meningsuiting en de toekomst van ON! — waarvoor duizenden leden hem ooit steunden — krijgt hij er geen genoeg van om het mes in de rug te steken. En dat alles omdat hij zelf de macht niet meer heeft.

Wat we hier zien is precies het probleem waar bestuur en medewerkers van ON! mee worstelden: Karskens zette zichzelf boven de omroep. Zolang hij aan de knoppen zat, was alles in orde. Maar toen hij op kritiek stuitte en zijn positie moest verlaten, veranderde hij van verdediger in vernietiger.

Hij had zijn vertrek waardig kunnen nemen. Hij had zijn opvolgers kunnen aanmoedigen. Hij had, als mede-oprichter, kunnen laten zien dat de missie belangrijker was dan zijn ego. In plaats daarvan doet hij precies wat zijn critici altijd al zeiden: als hij het niet leidt, moet het kapot.

De echte tragedie is dat Ongehoord Nederland nu wordt belaagd van twee kanten:

Laat daar geen misverstand over bestaan: de strijd van ON! is de strijd voor iedereen die nog vrijheid van journalistiek en meningsuiting serieus neemt. En dat geldt dus ook, of misschien júist, als je het soms oneens bent met hun toon of inhoud.

Want als ON! verdwijnt, blijft er alleen nog applausjournalistiek over op de NPO.

Arnold Karskens heeft zijn ware gezicht laten zien. En het is niet fraai. Maar het belangrijkste is: Ongehoord Nederland staat nog. En zolang er mensen zijn die dat steunen, blijft dat zo.