Bennink: “Er wordt een strijd uitgelokt tussen migranten en de bevolking”

In de podcast van Bergsma & Bennink zegt Bennink dat er een strijd wordt uitgelokt: een confrontatie tussen migranten en de oorspronkelijke bevolking. Volgens hem zit daar een doel achter: méér toezicht, méér controle, méér macht voor de staat.

Maar de vraag is: wordt hier echt alleen een conflict gecreëerd om burgers te knechten? Of laat dit juist zien dat de autochtone bevolking eindelijk opstaat en dat de woke-zelfhaat, die decennialang de toon zette, ten einde loopt?

Engelsen zijn het zat. Hun steden zijn veranderd in getto’s, hun tradities worden bespot, hun veiligheid is weg. Waar de politiek decennia lang massa-immigratie verheerlijkte en kritiek wegzette als “extreemrechts”, kiezen burgers nu zélf het toneel van verzet.

Dit gaat niet meer om randfiguren. Dit gaat om tienduizenden gewone mensen die zeggen: “Tot hier en niet verder.”

Volgens Bennink is er een strategie van de machtigen: groepen tegen elkaar opzetten, zodat de overheid achteraf meer controle kan eisen. Een klassiek verdeel-en-heers-scenario. En ja, die tactiek kennen we.

Maar er is ook een ander perspectief: misschien is dit niet alleen het plan van de machthebbers, maar de opstand van een bevolking die eindelijk genoeg heeft van de leugens. Misschien is dit het begin van een herstel van zelfbewustzijn – de dag waarop burgers zich hun eigen land weer toe-eigenen.

Het gaat hier niet alleen om migratiecijfers of beleidsstukken. Het gaat om identiteit. Om de vraag of Engelsen, Fransen, Duitsers, Nederlanders nog eigenaar zijn van hun eigen land, of dat hun cultuur wordt ingeruild voor een multiculturele chaos die niemand meer beheerst.

Wanneer mensen met vlaggen de straat op gaan, zeggen ze: wij laten ons land niet stelen. Wij laten ons niet de mond snoeren. Dat is geen uitgelokte strijd – dat is een volk dat eindelijk de rug recht.

Jarenlang werd Europeanen aangeleerd om zich te schamen voor hun vlag, hun geschiedenis, hun cultuur. Maar die tijd lijkt voorbij. De massale protesten in Engeland laten zien dat de vlag weer een symbool van trots is. En dat is een trend die zich overal in Europa begint af te tekenen.

Misschien hebben de elites inderdaad gedacht een strijd te kunnen regisseren. Maar misschien hebben ze iets onderschat: de veerkracht van een volk dat zichzelf niet vrijwillig wil laten vervangen.

Of dit nu een uitgelokte strijd is of een spontane volksopstand – één ding is duidelijk: de oorspronkelijke bevolking van Europa staat op.

De vraag is niet langer of er verzet komt, maar hoe groot en krachtig het wordt. En of dat verzet genoeg is om het tij van massa-immigratie en woke-zelfhaat definitief te keren.