-Dr. Gert Jan Mulder- De tragiek van Arnold Karskens ligt niet in zijn ontslag, maar in zijn onvermogen tot zelfreflectie

Media•26 jul , 10:00

Arnold Karskens heeft zich opnieuw gemeld in de media, deze keer in Nieuwe Revu, met het bekende narratief: de heldhaftige oorlogsverslaggever die een dolk in de rug kreeg van zijn eigen mensen. Hij vertelt dat hij “terugkwam en tien messen in zijn rug kreeg”. Maar wie het dossier kent, weet dat deze woorden slechts het topje van een andere werkelijkheid verdoezelen.

Als lid van de Raad van Toezicht van Ongehoord Nederland heb ik van nabij meegekeken met dit proces. Wat Karskens consequent nalaat te benoemen – en wat het interview gemakshalve weglaat – is het onderbouwde rapport van een externe consultant, waarin keurig en zorgvuldig verslag werd gedaan van ernstig grensoverschrijdend gedrag, autoritair leiderschap en het creëren van een angstcultuur. Niet eenmalig, maar structureel en door meerdere medewerkers bevestigd. Het ging niet om meningen, het ging om feiten. En die logen er niet om.

🟦 DDS krijgt geen cent van de overheid of het kartel. We leven van donaties van trouwe lezers zoals jij. 👉 Doneer via https://dds.backme.org – dan krijg je ook nog eens elke dag een exclusieve column in je inbox die we niet op DDS kunnen publiceren. 💶 Of maak een bedrag over naar: NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media

Het resultaat was ondubbelzinnig: ruim driekwart van het personeel wilde niet met hem verder. Niet omdat ze het inhoudelijk oneens waren, maar omdat ze bang voor hem waren. Angst. Geen vertrouwen. Geen draagvlak. Geen samenwerking. Geen team. Zelfs zijn directe collega’s lieten hem vallen. En ook binnen de Raad van Toezicht vond hij geen enkele steun meer: drie leden, unaniem, trokken hun handen ervan af. Niet uit gemakzucht, maar uit verantwoordelijkheidsbesef.

We hebben destijds geprobeerd de situatie netjes af te wikkelen, in samenspraak, met behoud van waardigheid. Maar samenwerking veronderstelt bereidheid van twee kanten. Die bereidheid kwam er nooit. Karskens koos voor confrontatie en slachtofferschap. En nu, maanden later, blijft hij volharden in dat patroon.

Lees ook

Laat ik duidelijk zijn: Arnold Karskens is een moedig man geweest in oorlogszones. Maar een team leiden is iets anders dan solo opereren in een oorlogsgebied. Het vereist vertrouwen, luistervermogen en zelfbeheersing. En precies dat bleek hij niet te bezitten.

Als lid van de Raad van Toezicht wilde ik geen enkele verantwoordelijkheid dragen voor zijn gedrag. Ik heb om die reden mijn functie ter beschikking gesteld, uit persoonlijke integriteit. Ik kon en wilde daar niet mee geassocieerd worden.

Dat hij nu de media opzoekt met een verdraaid verhaal, zonder ook maar één keer in te gaan op de kern van de zaak, bevestigt helaas precies waarom het einde onvermijdelijk was.