HARTVERSCHEUREND: Martijn Krabbé breekt in laatste interview: 'Ik ben DOODSBANG om mijn kinderen achter te laten'

Sinds maart 2024 weten we het vreselijke nieuws: Martijn heeft uitgezaaide longkanker. Wat begon met hoop, veranderde begin dit jaar in de keiharde realiteit: hij wordt niet meer beter. Het proces is onomkeerbaar. Waar we hem kennen als de energieke presentator van kijkcijferkanonnen als The Voice en Kopen Zonder Kijken, zagen we gisteren een man die de balans opmaakt van een leven dat veel te vroeg eindigt.

En die balans is pijnlijk eerlijk. "Het is nu zoals het altijd had moeten zijn. Ik heb het naar mijn gevoel heel erg verspild," zei Krabbé met een blik die boekdelen sprak.

ZE WILLEN DAT WE ZWIJGEN: Steun DDS in de strijd voor menselijkheid! In een wereld van kille cijfers en politieke spelletjes, blijven wij oog houden voor het menselijke verhaal. Het verdriet van Martijn Krabbé is het verdriet van ons allemaal. Wij brengen de verhalen die u raken. Wilt u dat wij dat in 2026 kunnen blijven doen? Steun ons dan nu!

OPTIE 1: Via BackMe (Snel & Simpel) 👉 Klik hier: https://dds.backme.org

OPTIE 2: Via uw eigen bank IBAN: NL95 RABO 0159 0983 27 t.n.v. Liberty Media Vergeet niet uw e-mailadres in de omschrijving te zetten voor toegang tot onze exclusieve 'verboden' columns!

Het meest aangrijpende moment van het interview was zonder twijfel toen Humberto vroeg naar zijn angsten. Krabbé draaide er niet omheen. Geen stoere praat, geen masker. "Ja, ik ben doodsbang," erkende hij. Die angst zit hem niet in de dood zelf. Niet in het zwarte gat of het einde van het bewustzijn.

Nee, de angst zit in de liefde. Het is de ondraaglijke gedachte dat hij zijn vrouw Deborah en zijn kinderen alleen moet laten in deze boze wereld. "Ik zou ze het liefst gelukkig achterlaten, maar dat wordt wel heel moeilijk denk ik," fluisterde hij bijna.

Het is de oer-angst van elke vader en elke echtgenoot. Je wilt je gezin beschermen, je wilt er zijn voor de diploma-uitreikingen, de huwelijken, de kleinkinderen. Weten dat je dat allemaal gaat missen, dat je een lege stoel wordt aan de kersttafel, is een marteling die erger is dan welke fysieke pijn dan ook. Martijn weet dat zijn vertrek een krater zal slaan in het leven van zijn geliefden, en die machteloosheid is hartverscheurend.

Het interview gaf ook een intiem inkijkje in de nachten van huize Krabbé. Nachten die niet meer bedoeld zijn om te slapen en uit te rusten, maar die gevuld zijn met woelen, piekeren en angst. Zijn vrouw Deborah, zijn steun en toeverlaat, weekt niet van zijn zijde. "Dan zit hij te woelen en dan word ik ook wakker. Dan hebben we het er eventjes over," vertelde zij.

Het zijn, in haar eigen woorden, "niet de meest fijne gesprekken". Hoe kan dat ook anders? Waar praat je over als de zandloper bijna leeg is? Toch zit er een enorme schoonheid in dat verdriet. Martijn is dankbaar dat hij haar "altijd wakker mag maken". Hij stelde de retorische vraag die iedereen thuis deed slikken: "Is dat liefde of niet?". Ja, Martijn. Dat is liefde in zijn puurste, meest rauwe vorm.

Wat dit interview zo confronterend maakt voor ons als kijkers, is de spiegel die Martijn ons voorhoudt. Hij sprak over spijt. Spijt van het "doorrazen". "Je raast maar door en staat nooit ergens bij stil. Als je dat vaker doet, zie je hoe mooi het is," reflecteerde hij. Jarenlang leefde hij in de sneltrein van de showbizz. Idols, X Factor, The Voice; het ene kijkcijferkanon na het andere.

Altijd maar door, altijd maar presteren, altijd maar die glimlach voor de camera. Nu hij gedwongen is tot stilstand, ziet hij pas echt wat waarde heeft. Het is een keiharde les voor ons allemaal: werk, status en roem zijn uiteindelijk lucht. Tijd en aandacht voor je naasten, dat is het enige dat telt.

Ondanks de duisternis waren er het afgelopen jaar ook lichtpuntjes, momenten waarop de grootsheid van zijn carrière werd erkend. Hij kreeg de Media Oeuvre Award 2025, won de Televizier-Ring en mocht lunchen met de Koning en Koningin. Het toont aan hoe diep geworteld hij is in de Nederlandse cultuur. Hij is geen passant; hij is een instituut. Opvallend – en misschien wel een tikkeltje cynisch – was het nieuws over zijn contract.

RTL heeft hem een nieuw contract gegeven. Martijn noemt het zelf een "mirakel". Maar de realiteit is hard: "Het is weliswaar maar voor een jaar; langer durfden ze niet aan.". Je kunt het zien als een mooi gebaar van de zender waar hij dertig jaar voor werkte, maar het onderstreept ook de eindigheid van zijn situatie. Een jaar. Dat is de horizon die ze durven te tekenen.

Martijn Krabbé is meer dan een presentator. Voor velen voelt hij als een verre vriend. Hij was erbij toen we zagen hoe talenten werden ontdekt, hij was erbij als mensen hun droomhuis kochten, hij was erbij als mensen in de financiële problemen zaten bij Uitstel van Executie. Altijd met die kenmerkende mix van empathie, humor en professionaliteit. Dat we nu, vanuit zijn eigen huiskamer, moeten toekijken hoe deze man langzaam afscheid neemt van het leven, voelt onrechtvaardig.

Hij werkt nog steeds, zij het mondjesmaat. Zijn stem is nog te horen in de voice-overs. Het is alsof hij nog niet helemaal wil loslaten, alsof hij nog even wil vasthouden aan datgene waar hij zo goed in is. Maar de angst in zijn ogen vertelt het echte verhaal. We verliezen een grootheid. Maar zijn gezin verliest straks hun anker.

Laten we hopen dat de nachten voor Martijn en Deborah nog gevuld mogen zijn met waardevolle gesprekken, en dat de angst plaats mag maken voor de berusting dat hij een onuitwisbare indruk heeft achtergelaten. Heel Nederland leeft mee. Sterkte, Martijn.

WORD AANDEELHOUDER VAN HET VERZET! Wij blijven verhalen brengen met een hart. Steun de onafhankelijke pers die niet bang is voor emotie.

🚀 Steun ons via BackMe: https://dds.backme.org

Of maak uw bijdrage over op NL95 RABO 0159 0983 27 t.n.v. Liberty Media. PS: Zet uw e-mailadres erbij voor onze exclusieve SubStack-columns!