Kijkers kraken nieuwe Marvel-serie, media wijzen op vermeend racisme: "huidskleur is irrelevant!"

De serie volgt Riri Williams (Dominique Thorne), een jonge zwarte wetenschapper die na de gebeurtenissen van Black Panther: Wakanda Forever terugkeert naar MIT. Ze werkt daar aan een geavanceerd Iron Man-pak dat volledig uit eigen hand is gebouwd. Haar technologie trekt echter al snel de aandacht van duistere krachten, waaronder The Hood (Anthony Ramos), een villain die magie en geweld met elkaar combineert.

Het plot klinkt ambitieus, typisch Marvel, maar wordt volgens verschillende critici ronduit slecht uitgewerkt. Het verhaal is oppervlakkig, doet niets nieuws en bepaalde personages zijn zo over-de-top woke dat het een verschrikking is om naar te kijken.

Een terugkerend patroon bij recente Marvel-producties is dat inhoudelijke kritiek wordt weggewuifd onder het mom van racisme of seksisme. Ook bij Ironheart lijkt dit het geval. In plaats van te reflecteren op zwakke storytelling of slechte character development, wijzen verschillende media direct naar vermeend racistische motieven bij critici. Het resultaat is voorspelbaar: een polariserend debat waarin inhoudelijke evaluatie plaatsmaakt voor morele etikettering.

Dat de serie expliciet inzet op een progressieve agenda is zichtbaar: de cast is vrijwel volledig niet-blank en er zijn flamboyante queer-personages. Uiteraard is representatie op zich geen probleem. Het wordt pas een probleem als deze stijlkeuzes bovenop een leeg script worden gestapeld en dienen als afleidingsmanoeuvre voor een gebrek aan verhaal.

Sommige media suggereren dat de lage Rotten Tomatoes-score te wijten is aan “review bombing”: georganiseerde, negatieve beoordelingen nog vóór de officiële release. Ja, de publiekscore was in eerste instantie opvallend laag, terwijl alleen pers toegang had tot vroege afleveringen. Maar dat verklaart niet waarom ook de eerste reacties van geaccrediteerde reviewers op platforms als X en YouTube overwegend negatief zijn. De trailer op YouTube werd al 317.000 keer gedisliket tegenover 178.000 likes. Dat is 64% negatieve feedback, nog vóór de lancering.

In plaats van die signalen serieus te nemen, proberen liberale media, net als bij eerdere series (She-Hulk, Ms. Marvel, The Acolyte), het verhaal om te draaien: het ligt niet aan het product, het ligt aan jou.

Ironheart lijkt niet alleen slachtoffer van zijn eigen slechte script, maar vooral van een trend binnen grote studio’s waarin ideologische marketing belangrijker is dan inhoudelijke kwaliteit. Serie na serie wordt volgepropt met woke, zonder dat er werkelijk geïnvesteerd wordt in sterk geschreven verhalen of meeslepende personages. Wanneer het publiek zijn teleurstelling uit, wordt dat afgedaan als haat.