Het Eurovisiesongfestival zit elk jaar weer vol
verrassingen, maar voor Maurice de Hond kwam de
uitslag van 2025 niet bepaald als een schok. Volgens hem bevestigde de
prestatie van de Nederlandse inzending Claude een opvallend – en ongemakkelijk
– patroon: donkere mannelijke zangers worden systematisch lager beoordeeld door
het publiek dan door de vakjury’s. Sinds 2016 worden de televote-uitslagen apart gepubliceerd,
en voor De Hond – sociaal-geograaf van huis uit – is dat smullen geblazen. Je
kunt er culturele voorkeuren, migratiegeschiedenis en regionale vooroordelen
haarfijn uit aflezen.
De cijfers liegen niet
Wat viel hem dit jaar op? Claude kreeg van de jury’s een
keurige 133 punten – goed voor de vijfde plaats. Maar het publiek? Dat gaf hem
slechts 42 punten. Gevolg: een schamele vijftiende plek bij de televote en
uiteindelijk de twaalfde plaats in het eindklassement. Een flinke kater voor
een artiest van wie Nederland hoge verwachtingen had.
Dit is geen incident, zegt De Hond. Hij verwijst naar
eerdere edities: Oostenrijk (2018) en Zweden (2019) stonden na de jurystemming
stijf bovenaan, maar kelderden bij het televoten. Het gemeenschappelijke
kenmerk? In alle gevallen ging het om een donkere mannelijke zanger. De cijfers
liegen niet: Oostenrijk zakte bij het publiek van plek 1 naar 13, Zweden van 2
naar 9.
Het wordt nog vreemder als je inzoomt op waar de punten
vandaan kwamen. De steun kwam steevast uit Scandinavië, Nederland en her en der
een paar West-Europese landen. Maar in Oost-Europa, Italië en Frankrijk? Nul
punten. Zelfs Frankrijk gaf Claude niets – terwijl hij in het Frans zong!
Volgens De Hond laat dit zien dat het Songfestival minder
een feest van muzikaal talent is, en meer een spiegel van diepgewortelde
culturele voorkeuren. Of vooroordelen, als je het hem vraagt. “Elke keer als ik weer festivaldeskundigen hoorde zeggen dat
Nederland zo'n goede kans maakte, dacht ik: als je de data zou kennen, zou je
dat niet zeggen.”
Alsof dat nog niet genoeg was, gebeurde er nog iets
opmerkelijks. De Zwitserse inzending – een jonge zangeres met een schattig
liedje – werd tweede bij de jury’s met 214 punten, maar kreeg nul punten van de
kijkers thuis. “Dat wil zeggen: in geen enkel land haalde ze bij het televoten
een plaats bij de eerste tien,” aldus De Hond.
Stemmen tot je erbij neervalt
Hij wijst ook nog op iets wat veel mensen niet weten: bij
het televoten kun je als individu tot wel zestig keer stemmen. Niet goedkoop,
maar het kan gewoon. Officieel is het maximum twintig stemmen, maar via
meerdere kanalen kun je dat omzeilen. Dat maakt het stemproces nog schever.
De Hond sluit af met een nuchtere boodschap: “Dit overzicht
is zeker niet bedoeld om kritiek te hebben op de keuze van de Nederlandse
artiest. Ik wil alleen maar via data patronen blootleggen, die men blijkbaar
niet kent of negeert. Ik vond de zanger heel sympathiek en ook een prima
liedje.”
📢 DDS blijft objectieve verslaggeving brengen — steun ons werk!
Bij De Dagelijkse Standaard geloven we in eerlijke journalistiek: feiten eerst, emotie later.
Steun ons onafhankelijke werk door te doneren via BackMe of maak rechtstreeks over naar NL95RABO0159098327 t.n.v. Liberty Media.
Samen houden we de waarheid levend!