Wierd Duk fileert karteltalkshows: ‘Leven in parallelle wereld, ver weg van de gewone Nederlander’

En daar heeft hij natuurlijk volkomen gelijk in.

Want wie de afgelopen weken de tv aanzet en een blik werpt op talkshows als Pauw & De Wit, Buitenhof of Nieuwsuur, ziet keer op keer dezelfde gezichten, dezelfde toon, en vooral: hetzelfde wereldbeeld. Dat van de anywheres - de mensen die overal thuis zijn, maar nergens geworteld. Die leven in de Randstad, met een goede baan, werkend bij de overheid, in de media of op universiteiten. Voor hen is alles relatief. Alles bespreekbaar. Alles beheersbaar via modellen, tabellen en abstracte ideeën.

Maar voor de gemiddelde Nederlander? De somewheres - de mensen die geworteld zijn, die hun land voelen, hun buurt kennen, hun cultuur willen behouden - is dit alles een klap in het gezicht.

Neem de doorrekeningen van het CPB. Die worden in talkshows gepresenteerd als ‘neutraal’, als ‘wetenschappelijk’, als ‘feit’. Maar in werkelijkheid zijn het politieke modellen, gebouwd op veronderstellingen die nooit in het voordeel uitpakken van rechtse partijen. Altijd worden de linkse beloftes van herverdeling, lastenverhoging en overheidsuitbreiding netjes ‘betaalbaar’ gerekend, terwijl rechtse voorstellen voor lastenverlichting of immigratiebeperking zogenaamd ‘niet realistisch’ zijn.

Dat is geen analyse. Dat is framewerk.

Maar daar hoor je in die studio’s niemand over. Geen kritische vragen. Geen tegenspraak. Alleen maar bevestiging. En zo wordt het publiek week na week voorgelogen over wat haalbaar en redelijk zou zijn - terwijl hun eigen werkelijkheid totaal genegeerd wordt.

De arrogantie is voelbaar. Politici die geen idee hebben hoe het is om op zaterdag te moeten werken omdat de energierekening omhoog is gegaan. Presentatoren die glimlachend praten over migratie alsof het een verrijking is, terwijl gewone mensen in hun straat, op hun school, in hun wijk de gevolgen zien van jarenlange open grenzen en falend beleid.

En als er eens iemand aan tafel zit die het wél benoemt? Die durft te zeggen wat miljoenen mensen denken? Dan wordt hij onderbroken, weggelachen, genegeerd of geframed. Het geluid dat op straat leeft, krijgt géén plaats aan tafel.

Want dat geluid is oncomfortabel. En de bubbel houdt niet van ongemak.

Waar maken gewone mensen zich zorgen over? Niet over het herverdelingsmodel 2040 of het stikstofcompensatiepad. Nee, over dit:

Dát zijn de vragen die leven. Maar je hoort ze niet aan tafel bij Nieuwsuur. Ze passen niet in het script van Buitenhof. En Pauw & De Wit nodigen liever een derde D66'er of CDA'er uit dan iemand die echt zegt waar het op staat.