Palestijnen verhongeren in Gaza. Afbeelding gemaakt met ChatGPT van OpenAI.
Israël blokkeert hulp in Gaza en bepaalt wie mag eten – hulporganisaties woedend
Het is onvoorstelbaar. Israël houdt al maandenlang letterlijk voedsel, medicijnen en water tegen aan de grens met Gaza, terwijl honderdduizenden Palestijnen op de rand van de hongerdood balanceren. En nu komt Tel Aviv met een “plan”: Israël wil zélf de hulp uitdelen. Op hun voorwaarden. Onder hun controle. Beveiligd door hun militairen of – nog erger – huurlingen.
Een plan dat zo overduidelijk politiek gemotiveerd is dat zelfs hulporganisaties – doorgaans opvallend stil over Israëlisch beleid – zich nu openlijk afzetten. Terecht? Ja. Maar waar waren ze maanden geleden? En waar zijn deze zelfde organisaties als het gaat om humanitaire rampen in Jemen, Congo, Nagorno-Karabach, of Soedan.
Israël bepaalt wie mag eten
Het plan is pijnlijk helder: Israël wil via een internationaal fonds, samen met de VS, de distributie van hulpgoederen volledig controleren. Alleen op vijf vaste punten. Alleen onder Israëlisch toezicht. Alleen als het de politieke doelen van Israël niet in de weg staat. Niet wie honger heeft, maar wie politiek “veilig” is, mag eten.
Volgens CARE Nederland is dat exact de kern van het probleem:
“Hulp moet gebaseerd zijn op nood, niet op politieke criteria.”
En natuurlijk wordt dit verkocht als maatregel om te voorkomen dat hulp in handen van Hamas valt. Maar als dat werkelijk de zorg was, dan was de VN allang binnen geweest. Dan had het Rode Kruis al 350 vrachtwagens Gaza kunnen binnenrijden, vol met voedsel, dekens, medische spullen. Maar nee – de grens blijft dicht. Omdat Israël dat wil.
👉 DDS durft ook kritisch te zijn op Israël – en op het falen van internationale hulporganisaties. Wij wijzen hypocrisie aan, ongeacht wie het betreft. Steun ons via https://dds.backme.org en ontvang elke dag een ongepubliceerde column in je inbox. Geen censuur. Geen dubbele standaarden.
Pas kritiek als het in de mode is?
Dat hulporganisaties nu eindelijk piepen, is op zich welkom. Maar het is ook ongeloofwaardig. Waarom horen we deze luidruchtige verontwaardiging niet als Israël wekenlang hulp blokkeert? Waarom hoor je ze niet als Palestijnse kinderen sterven aan uitdroging en ondervoeding, terwijl vrachtwagens vol hulp vaststaan in Egypte?
En nog fundamenteler: waar is deze boosheid als landen als Turkije Koerden bombardeert? Als in Jemen honderdduizenden sterven aan cholera, bombardementen en honger, veroorzaakt door een Saoedische coalitie gesteund door het Westen? Waarom is Gaza het enige conflict waar je links, hulporganisaties én media ineens collectief over struikelen?
Het antwoord is simpel: omdat Gaza politiek bruikbaar is. Niet omdat de mensen daar minder lijden, maar omdat de betrokken partijen – Israël en de VS – een westers narratief onder druk zetten. En dat is voor velen reden om ineens “principieel” te worden.
Lees ook
Open de grens – of geef het toe
Als je écht humanitair wilt zijn, dan is de oplossing kinderlijk eenvoudig. Open de grens. Laat het Rode Kruis en de VN hun werk doen. Laat de hulporganisaties naar binnen, zoals in elke andere crisis. Dat Israël dat weigert, zegt alles over hun prioriteiten. En dat de internationale gemeenschap het toelaat, zegt nog meer over de selectieve moraal van het Westen.
Zoals hoogleraar Thea Hilhorst zegt:
“Als je de grens opendoet, heeft morgen iedereen hulp.” Maar dat gebeurt niet. Omdat dit geen humanitaire afweging is, maar een politieke. En dat maakt het ronduit onmenselijk.
👉 DDS zal ook hier de vinger op de zere plek blijven leggen. Tegen de hypocrisie van hulporganisaties. Tegen de dubbele moraal van het Westen. En ja: ook tegen Israëlisch beleid dat de lijn tussen zelfverdediging en collectieve bestraffing allang is overgestoken. Steun ons werk via https://dds.backme.org – voor échte journalistiek, zonder heilige huisjes.
Ga verder met lezen
Dit vind je misschien ook leuk
Laat mensen jouw mening weten
Lees ook