Wéér raak. Gisteren konden duizenden klanten van de Rabobank urenlang niet betalen. Pinnen? Onmogelijk. iDEAL? Lag eruit. En zelfs simpele transacties via de app werden geweigerd met een foutmelding. De oorzaak? Een "technisch probleem." Maar de werkelijke oorzaak ligt veel dieper: een samenleving die zich volledig heeft overgeleverd aan een digitaal betaalsysteem, zonder enige back-up, zonder uitweg, zonder controle.
Dit incident is geen losstaand technisch mankement, het is een alarmsignaal.
Van contant naar kwetsbaar
Vroeger betekende "geld op zak" ook echt geld op zak. Vandaag betekent het: je hebt niets als het systeem hapert. Een storing bij de bank en je staat letterlijk met lege handen bij de kassa. Geen melk. Geen medicijnen. Geen tankbeurt. Geen eten voor je kinderen als het moet.
En dát is precies waar de risico’s liggen van de totale digitalisering van ons geldsysteem. Wat als dit geen storing is van een paar uur, maar een storing van een paar dagen? Of erger nog: een cyberaanval op meerdere banken tegelijk? Wat doe je dan?
👉 DDS waarschuwt al jaren voor deze ontwikkeling. Wij zijn niet tegen vooruitgang – maar wel tegen blind vertrouwen in digitale infrastructuur zonder enige robuuste noodoptie. Steun ons werk via https://dds.backme.org en ontvang dagelijks een ongepubliceerde column die u nergens anders leest. Cash wordt bewust kapotgemaakt
Het grootste probleem? De overheid en de banken wíllen dat we volledig digitaal gaan. Contant geld wordt ontmoedigd, pinautomaten verdwijnen massaal, en betalingen boven de paar duizend euro in cash worden als verdacht beschouwd. Maar wie heeft daar baat bij?
- Niet de burger, die nu volledig afhankelijk is van één systeem.
- Niet de ouderen, die geen app willen of kunnen gebruiken.
- Niet de winkeliers, die bij storingen omzet verliezen.
De enige winnaars? De overheid – die alles kan volgen en controleren. En de banken – die data verzamelen en risico’s afwentelen op hun klanten. Maar de burger? Die is overgeleverd aan servers, apps en ‘technische storingen’ van vijf uur lang.
En het wordt erger
De Rabobank is niet de eerste. ABN Amro, ING, bunq – ze hebben allemaal al eerder soortgelijke storingen gehad. En het zullen de laatste niet zijn. Alles moet namelijk "slimmer", "sneller" en "meer digitaal." Maar hoe meer alles verbonden raakt, hoe kwetsbaarder het geheel wordt.
En wat doet de politiek? Die kijkt toe. Die duwt zelfs verder in de richting van de
digitale euro, een systeem waarin uw uitgaven centraal gevolgd en gestuurd kunnen worden. U heeft dan geld – totdat iemand achter een scherm zegt dat u dat niet meer mag gebruiken.
👉 DDS verzet zich tegen deze digitale controlemaatschappij. En dat kunnen we alleen met uw hulp. Steun ons via https://dds.backme.org en krijg dagelijks een exclusieve column – ongepubliceerd, ongecensureerd en ongekend kritisch. De les? Hou vast aan contant
Wat er gisteren gebeurde bij de Rabobank is geen incident. Het is een waarschuwing. Een land zonder contant geld is een land zonder vrijheid, zonder zekerheid en zonder bescherming tegen falende systemen.
Zolang storingen als deze kunnen gebeuren, moet cash geld blijven bestaan. Niet als nostalgie, maar als noodrem. Als onafhankelijkheid. Als vrijheid. Wie dat niet inziet, heeft niets geleerd van gisteravond.