(617) Masochisme Haat (islam) en Masochisme Lust (christendom)

Peter Pan 15 oktober 2013
HOME = http://peterpansparadijs.blogspot.com

De mens is het enige dier dat sadomasochisme als superinstinct uit moordlust en seksuele lust versmolt. Hij raakte eraan verslaafd en het doortrok zijn gedrag. Het werd de basistrek van zijn natuur.

Het invoelend vermogen van de mens legde het fundament voor zijn beschaving: het sadomasochisme. Empathie onderscheidt in het welbevinden van de ander. Zonder sadomasochisme heeft empathie geen waarde, geen diepgang.
Empathie wordt geijkt op sadomasochisme.

De empathische voorstelling van leed en lust geeft seksualiteit haar extra dimensie, haar melodramatische klankkleur. Daardoor beziet de mens zijn seksuele relaties vanuit een ander perspectief dan het dier. Het is een figure-ground gebeuren waarin geluk begrepen wordt tegen de achtergrond van ongeluk.

Maar dat invoelende vermogen leidt ook tot beestachtig gedrag dat dieren onbekend is. Dat is de tragiek van de mens. Hij heeft de alomvattende betekenis van het
sadomasochisme nooit geheel begrepen. En dat komt omdat hij geen afstand neemt, geen distantie van zichzelf.

Het sadomasochisme is een imaginair spel. Wordt het voorzichtig in praktijk gebracht dan draagt het bij tot menselijk geluk. Dat is wat men in menselijk gedrag overal kan waarnemen. Een cultuur doortrokken van sadomasochisme in leed en lust de ander aangedaan.

Zo lang men moordlust en seksuele lust als kritische massa in het brandpunt vasthoudt gaat het goed. Maar verliest men de macht over het gebeuren dan valt sadomasochisme weer uiteen in moordlust en seksuele lust. Dan is de magie verbroken. Dan spettert het uiteen.

Het kenmerkende verschil tussen islam en christendom is nu dat islam deze kritische massa niet bijeen kan houden, waardoor het sadomasochisme telkens weer uiteen valt in moordlust en seksuele lust. Het christendom slaagt er wel in om sadomasochisme in synthese te houden.

Waarschijnlijk is alleen de mens in staat tot een sadomasochistische relatie, die zich van sadomasochistisch gedrag bij dieren onderscheidt door het empathische vermogen in het welbevinden van de ander.

Ieder psychologisch model van de mens refereert impliciet aan de SM-dyade.
Het tekent de oerverhouding tussen man en vrouw.
De SM-dyade vormt ook de bouwsteen van de islamitische cultuur:

Masochisme haat is een theoretische construct,
voortkomend uit een rationeel model van het islamitische geloof.

De mannelijke moslim ziet zichzelf als subject zonder masochisme. Daarom blijft de relatie tot zijn innerlijke Allah beangstigend en volstrekt onbegrepen:

Het monotheïstische gebed werd een beangstigende homo-erotische relatie van onbegrepen eigen masochisme met een denkbeeldige innerlijke Allah als personificatie van sadisme. Waardoor de mannelijke moslim uiteindelijk als masochist èn als sadist in een geschakelde SM-relatie figureert:

                                     
Sadism. (moslim) ---<-->--- (moslima) masoch.

Allah is een zelfprojectie van de moslim. Zijn innerlijke onverwerkte masochisme (abjecte zwakheid) interacteert met een denkbeeldige sadistische personificatie. Het betreft een homo-erotische relatie die in het gebed gepaard gaat met kreten van verrukking en de daarbij kenmerkende lichaamshouding.

Maar tegelijkertijd projecteert hij zijn wel bewuste sadisme op de vrouw. Hierdoor overschreeuwt de moslim het door hem zo verachte masochisme. Zo ontstaat een kettingreactie van geneste SM-dyades:

{Sad. (Allah)--- <-->--- (moslim) mas.[Sad. (moslim) ---<-->--- (moslima) mas.]}

De christen ontwikkelt juist een empathische relatie met zijn innerlijke God, op basis van zijn projectie in Jezus:

De erkenning van de zonde en de impliciete vergeving Gods maken de SM-dyade bij christenen tot een voorspelbaar genoegen. Masochisme werd een verslavende lust en het gebed bij mannen de uiting van een bevrijdende homo-erotische relatie, waarin catharis gesublimeerd orgasme is.

Het christendom heeft daardoor geen behoefte aan een kettingreactie van geneste SM-dyades, omdat masochisme reeds empathisch doorgrond wordt en man en vrouw gezamenlijk in een masochistische relatie met hun denkbeeldige sadistische
godsprojectie verkeren:

Nigeria: Islam moordt christendom uit